تحلیلی بر جایگاه و دگرگونی شاخص های مسکن شهری در ایران

مروری بر شرایط مسکن در جوامع مختلف نشان می دهد که تقریبا هیچ کشوری مدعی حل مشکلات مسکن درجامعه خود نیست ، مسائل برخی از کشورها از نوع کمی بوده که ناشی از کمبودهای موجود مسکن، رشد جمعیت ، مهاجرت و تنگناهای اقتصادی است و عمدتا کشورهای در حال توسعه را شامل می شود در مقابل مسائل مسکن در کشورها توسعه یافته بیشتر از نوع کیفی و نیز تغییر ساختارهای جمعیتی و اجتماعی است . شاخص های مسکن از یک سو ابزار شناخت وضعیت مسکن در ابعاد مختلف فوق الذکر بوده واز سوی دیگر ابزار کلیدی برای ترسیم چشم انداز آینده مسکن و برنامه ریزی آن هستند . مقاله حاضر به بررسی تعدادی از شاخص های مسکن شهری درایران پرداخته و جایگاه سیر تحول آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد . یافته های تحقیق نشان می دهد که شاخص های مسکن شهری درایران تحت تاثیر دو نوع عوامل بیرونی و درونی قرار داشته اند . عوامل بیرونی موثر بر مسکن ، نظیر عوامل جمعیتی اقتصادی و اجتماعی موجبات رونق و رکورد مسکن را فراهم کرده اند و برنامه های مسکن کمتر در وضعیت کلی مسکن و بهبود شاخص های آن موثر بوده اند عوامل درونی مسکن ، که عمدتا تحت تاثیر چگونگی و فرایند برنامه ریزی مسکن قرار دارند نیز در ابعاد خاصی وضعیت مسکن را شکل می دهند . یکی از عوامل درونی مهم موثر بر مسکن نگرش به شاخص های مسکن شهری و چگونگی بکارگیری آنها در برنامه های مسکن است ضروری است جایگاه شاخص های مسکن در برنامه از دیدگاه علمی و بطور جامع شاخص های مسکن و سایر عوامل می تواند ضمن روشن کردن علت تحولات و دگرگونی شاخص های مسکن د رکشور موجبات ارتقا برنامه های مسکن و توسعه شهری را فراهم آورد .