زنان در سینمای ایران

در چند دهه گذشته ، تغییراتی محسوس و اساسی در نحوه نگرش نسبت به زنان و بازنمایی آنها در سینمای ایران به وجود آمده است . چنین تغییراتی را به وضوح می توان از مشاهده نقش و جایگاه زنان در فیلم های سینمایی پیش و پس از انقلاب یافت . در این مطالعه سعی می شود چگونگی بازنمایی زنان در فیلم های ایرانی دهه چهل تا هفتاد بررسی و تغییرات به وجود آمده در آن تحلیل شود . چارچوب نظری این تحقیق ، نظریه ستمگری جنسیتی است که سعی می گردد با به کارگیری مفاهیم ، ابزارها و رویکردهای تحلیلی ای که این نظریه در دسترس ما قرار می دهد روند تغییر در نگرش نسبت به زنان در سینمای ایران تحلیل شود . روش تحقیق در این مطالعه ، تحلیل محتوای کیفی به عنوان روش اصلی و روش اسنادی به عنوان روش مکمل بوده است . این تحقیق به این نتیجه دست یافته که نگرش نسبت به زنان در فیلم های ایرانی ، در خلال چهار دهه گذشته از یک نگرش پدرسالارانه به نوعی نگرش فمینیستی تغییر یافته است .