آموزش خلاق - تجربه 1381

این مقاله محصول تجربه ای یک ساله در اموزش دروس پایه معماری است . نظریه پشتیبان این تجربه ، آموزش معماری را در سه عرصه تزکیه ، تعلیم ، و حکمت قابل حصول می داند . این نظریه بر آنست که مراتب اولیه آموزش معماری باید به پالایش و پرورش ذهن و استعداد شاگردان بپردازد تا راه آنان را برای طی مراتب بعدی کسب دانش ها و درک بینش های معماری هموار سازد . با این رویکرد ، مقاله پس از بیان مبانی نظری خود به تشریح روش های اتخاذ شده برای تدریس و پرورش استعداد دانشجویان می پردازد ، روش هایی که حکایت از تعامل بین استاد ، شاگرد و برنامه درسی داشته و هر لحظه در حال بازبینی ، نقد و تکمیل خویش می باشد .نگاهی کوتاه به چند تمرین و آنگاه بازنگری و نقد این فرایند یک ساله از دیدگاه دانشجویان پایان بخش این گزارش خواهد بود . این نگاه نقادانه می تواند محکی باشد برای دریافتن میزان تقرب به اهداف و موفقیت در روش های اتخاذ شده .