تعریف معماری، گام اول آموزش (چالش ها و تناقضات)

معماری به لحاظ ماهیتش دارای دو بعد علمی و هنری است . با توجه به جنبه جهان شمولی هنر ، معماری نیز از بعد هنری اش واجد معنای هستی شناسی است . از آنجا که بینش یا دیدگاه فکری در درک معنی و به تبع آن در ساختار یک نظام آموزشی ، به خصوص در مقولاتی ( مثل مقولات هنری‌) که دارای بعد هستی شناسی هستند ،‌ موثر است لذا مقدم برآموزش معماری ، لازم است که دیدگاه فکری ای که آموزش در آن انجام می گیرد ، و تعریف معماری که خود واجد معنی ناشی از بینش است تبیین شود. از دیدگاه سنتی ، معماری هنر آفرینش است ، آفرینشی زیبا که لازمه وجود حقیقی است انسان سنتی استعداد آفرینندگی خود را از خداوند می داند . از همین رو از نگاه سنت ، معماری به عنوان هنر آفریش و آراستن کالبد زندگی ، واجد بعد هستی شناسی است . از دیدگاه مدرن نیز معماران بزرگ این نحله ی فکری وجود امری متعالی در معماری را متذکر شده اند و بعضاً به بعد هستی شناسی معماری اعتراف دارند .اما مفاهمه ی این معنی در فضای فکری متاثر از خرد محض حاکم بر دنیای مدرن ، دچار استحاله شناختی شده است . در این مقاله سعی شده است از دریچه تعریف معماری در نظام های فکری مبتنی بر ‹‹ سنت ›› و ‹‹ مدرن ›› در حد بضاعت مُزجات به تبیین موضوع بپردازیم .