تاثیر مصرف مکمل های غذایی بر برخی فاکتورهای سیستم ایمنی وتوان بی هوازی کشتی گیران نخبه پس از یک دوره کاهش وزن حاد

هدف از این تحقیق تاثیر مصرف مکمل‌های غذایی بر توان بی‌هوازی و برخی فاکتورهای سیستم ایمنی کشتی‌گیران نخبه پس از یک دوره کاهش وزن حاد بوده است. جامعه آماری آن را کشتی‌گیران نخبه کشور (رشته آزاد) تشکیل می‌دادند که 21 نفر از آنان بصورت داوطلبانه با میانگین و انحراف استانداردهای سن 50/2 ± 23/22، وزن 40/9 ± 75 کیلوگرم، قد 50/5 ± 170 سانتی‌متر و bmi 70/2 ± 8/25 بعنوان نمونه آماری انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه هفت نفره تقسیم شدند. از آزمودنیها خون‌گیری و آزمون توان بی‌هوازی برای مشخص کردن مقادیر پایه متغیرها بعمل آمد. گروه اول در دوره شش روزه کاهش وزن و پس از آن در دوره 16 ساعته برگشت بحالت اولیه هیچ مکملی مصرف نکردند. گروه دوم، در دوره کاهش وزن و برگشت بحالت اولیه مکمل گلوتامین و گروه سوم در دوره کاهش وزن گلوتامین و در دوره برگشت بحالت اولیه گلوتامین و کراتین مصرف کردند پس از دوره 6 روزه که آزمودنی ها 6% از وزن بدنشان را کاهش دادند، مجدداً نمونه‌های خونی برای تعیین تاثیر دوره کاهش وزن حاد روی متغیرهای سیستم ایمنی گرفته شد. از آزمودنی‌ها پس از یک دوره 16 ساعته بازگشت بحالت اولیه بار دیگر نمونه‌های خونی و آزمون توان بی‌هوازی بعمل آمد. نتایج درون گروهی نشان داد در گروه کنترل توان بی‌‌هوازی اندامهای فوقانی و تحتانی کاهش یافتند، ولی این کاهش از نظر آماری معنی دار نبود. در گروه مصرف کننده گلوتامین نه تنها کاهش وجود نداشت بلکه افزایش اندکی نیز مشاهده شد. در گروه ترکیبی افزایش معنی‌داری بوجود آمد. مقایسه گروهها در پس آزمون تفاوت معنی داری بین دو گروه ترکیبی و گروه کنترل در توان بی‌هوازی اندام‌های تحتانی و تفاوت معنی‌داری بین هر سه گروه در متغیر توان بی‌هوازی اندامهای فوقانی را نشان داد. بررسی‌های درون گروهی متغیرهای سیستم ایمنی در مراحل مختلف بین 3 گروه و مقایسه همزمان تفاوت گروه‌ها در سه مرحله تفاوت معنی‌داری نشان نداد. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد مصرف مکمل‌های گلوتامین و کراتین می‌تواند تاثیرات سودمندی در جلوگیری از کاهش توان بی‌هوازی و حتی افزایش معنی‌دار آن و تاثیرات مثبتی را بر متغیرهای سیستم ایمنی علی‌رغم عدم معنی داری داشته باشد.