ارایه الگوی تصمیم گیری آنتروپی برای طراحی مدل جامع ارزیابی بیرونی عملکرد فدراسیون های ورزشی در ایران با رویکرد فازی

هدف پژوهش حاضر، طراحی مدلی جامع برای ارزیابی بیرونی عملکرد فدراسیون های ورزشی ایران با استفاده از الگوی تصمیم گیری آنتروپی- فازی در سال 1391 می باشد. امروزه نقش نظام های ارزیابی و نظارت کارآمد در بهبود و تعالی سازمان ها کاملاً شناخته شده است. مطالعات نشان می دهد نظام ارزیابی عملکرد فدراسیون های ورزشی، دارای مدلی جامع و با شاخص های به روز نمی باشد. این پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل وزارت ورزش و فدراسیون های ورزشی است که با استفاده از روش سرشماری 234 نفر تعیین شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته می باشد. روایی(صوری و محتوایی) و پایایی پرسشنامه، با اجماع نظر خبرگان و آزمون آلفای کرونباخ (95%) تایید شد. برای طراحی مدل در گام اول، ابعاد، بر اساس دیدگاه اسکات و مدل های ارزیابی موجود، به ویژه مدل لوجیک (logic)، تعیین شد و در گام بعد، مولفه ها، با توجه به ماهیت متغیرهای ارزیابی عملکرد (مبهم و غیرقطعی بودن)، با استفاده از روش ریاضی آنتروپی- فازی وزن دهی و اولویت بندی شد و در نهایت مدل نهایی ارزیابی عملکرد فدراسیون های ورزشی، طراحی گردید. بر اساس یافته های پژوهش، از نظر شرکت کنندگان، ابعاد و مولفه های مدل عبارتند از: در بعد زمینه [وضعیت موجود، اولویت های سازمانی]، بعد ورودی [منابع انسانی (با بیشترین وزن)، منابع مالی، منابع مادی]، بعد فرآیند [ورزش قهرمانی و حرفه ای (با بیشترین وزن)، وظایف مدیریتی، فعالیت های آموزشی، روابط و مشارکت، استعدادیابی ورزشی، ورزش همگانی، تجاری سازی، ورزش پرورشی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، پژوهشی، پزشکی ورزشی، حقوقی ورزشی، تسهیلات رفاهی، فرهنگی- ورزشی (با کمترین وزن)]، بعد برون داد، و بعد پیامدها و اثرات. این مدل می تواند به مدیران و ارزیابان وزارت ورزش کمک کند تا با نگرشی سیستمی، جامع و کلان نگر به ارزیابی بیرونی کیفیت عملکرد فدراسیون های ورزشی بپردازند.