تحلیل و مدل سازی روابط رفتار مربیان با پویایی های تیمی و موفقیت ادراک شده تیم های بسکتبال دانشجویی

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین رفتار مربیان با پویایی های تیمی و موفقیت ادراک شده تیم های بسکتبال دانشجویان بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه ورزشکاران 28 تیم بسکتبال پسران و دختران (336 = n) شرکت کننده در یازدهمین المپیاد ورزشی بودند که 208 پرسشنامه برگشت داده شد و به عنوان نمونه مورد تحلیل قرار گرفت. برای گردآوری داده ها پس از تعیین روایی و پایایی، از پرسشنامه های استاندارد چند عاملی رهبر، محیط گروهی، کارآمدی تیمی و موفقیت ادراک شده تیم استفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که رهبری تحول گرا بر کارآمدی و انسجام تیمی، و رهبری عملگرا فقط بر انسجام تیمی تاثیر مثبت و معنی دار دارد، در حالی که تاثیر رهبری عدم مداخله بر هر سه متغیر درون زا (کارآمدی تیمی، انسجام تیمی و موفقیت ادراک شده تیم) معنی دار می باشد. همچنین در قسمت اثر کل مشخص شد که بیشترین تاثیر بر موفقیت ادراک شده به ترتیب مربوط به سبک تحول گرا، عدم مداخله و عمل گرا می باشد. ضریب تعیین متغیرهای درون زا نشان داد که 40% از واریانس میزان موفقیت ادراک شده توسط متغیرهای سبک رهبری عدم مداخله، انسجام و کارآمدی تیمی، 37% از واریانس میزان انسجام توسط سه سبک رهبری و 32% از واریانس میزان کارآمدی تیمی توسط دو متغیر رهبری عدم مداخله و تحول گرا در بین ورزشکاران تبیین شده است. کلیه شاخص های برازش مدل نیز نشان دهنده برازش مطلوب مدل هستند.