بررسی وضعیت توسعه رشته ورزشی سپک تاکرا در ایران

هدف این پژوهش، بررسی میزان توسعه ورزش سپک تاکرا درکشور بود . روش تحقیق ،توصیفی و از نوع همبستگی و گردآوری داده ها میدانی می باشد؛ و جامعه آماری شامل رئیس و نایب رئیس 24 کمیته سپک تاکرای استان های فعال کشور بودند که به صورت نمونه‌گیری تمام شمار، انتخاب و در تحقیق شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها ، چک لیست محقق ساخته ای بود که چهار عامل توسعه زیرساخت و امکانات، منابع انسانی، ساختار و تشکیلات، رویداد ومسابقات (31 شاخص) را دربر می گرفت .جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های توصیفی و رتبه-بندی در محیط نرم افزارهایexcel،spss و استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که به ترتیب عوامل رویداد و مسابقات، منابع انسانی، زیرساخت و امکانات و ساختار و تشکیلات مهم ترین ابعاد توسعه رشته سپک تاکرا بودند. از نظر توسعه‌یافتگی استان های کشور نیز استان مرکزی، زنجان و گلستان بهترین وضعیت را داشتند و استان‌های اصفهان، تهران و خوزستان از این حیث در اولویت‌های آخر قرار گرفتند . از لحاظ توسعه‌یافتگی در این رشته، تقریبا 5 درصد از استان های ایران در سطح توسعه‌یافته، حدود 33 درصد در سطح کمتر توسعه‌یافته؛ و حدود 62 درصد در سطح توسعه نیافته ارزیابی شدند. با توجه به نابرابری موجود بین استان‌ها به سازمان‌های متولی در حوزه سپک تاکرای کشور پیشنهاد می‌شود الگوی تقسیم کار ملی تدوین و استان‌ها به لحاظ وجود منابع و استعداد منطقه‌ای قطب‌بندی شوند.

examining the development of sepak takraw in iran

the purpose of this study was to investigate the development of sepak takraw sport in the country. the research method is descriptive and field; and the statistical population included the chairman and vice-chairman of 24 sepak takraw committees of the active provinces of the country, who were selected by sampling and participated in the research. the researcher-made questionnaire included four factors of infrastructure and facilities development, human resources, structure and organization, events and competitions (31 indicators) and descriptive and ranking methods were used to analyze the data in excel, spss and software environments. findings showed that the factors of events and competitions, human resources, infrastructure and facilities and structure and organization were the most important dimensions of the development of sepak takraw, respectively. in terms of development of the country’s provinces, markazi, zanjan and golestan provinces had the best situation and isfahan, tehran and khuzestan provinces were in the last priorities in this regard. in terms of development in this field, approximately 5% of iran’s provinces are developed, about 0.33 percent are less developed; and about 0.62 percent were assessed as undeveloped. due to the inequality between the provinces, organizations should be polarized in terms of regional resources and talent.