تاثیر فعالیت ورزشی تناوبی شدید در آب و خشکی بر فاکتورهای آنتی‌اکسیدانی و التهابی در ورزشکاران مرد اسکواش

هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ تاثیر فعالیت ورزشی تناوبی شدید در آب و خشکی بر برخی از فاکتورهای آنتی‌اکسیدانی و التهابی در ورزشکاران مرد اسکواش بود. به این منظور 24 بازیکن اسکواش( سن 4.05±23.90سال، قد 6.40±176.46سانتی‌متر و وزن 7.35±74.80کیلوگرم) که دارای 3 سال عضویت باشگاهی و فعالیت مستمر ورزشی بودند، به‌صورت هدفمندانتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه تمرین در آب (12 نفر) و تمرین در خشکی (12 نفر) تقسیم شدند. سپس برنامۀ تمرین تناوبی شدید (hit) در آب و خشکی با شدت 80 تا 90 در صد ماکزیمم ضربان قلب در قالب 8 تمرین و در دو بخش 4 دقیقه‌ای و به مدت یک جلسه انجام گرفت. در هر دو گروه تمرین در آب و تمرین در خشکی نمونۀ خونی، قبل و بلافاصله پس از تمرین تناوبی شدید در آب و خشکی به‌منظور اندازه‌گیری سطوح اینترلوکین 6، پروتئین واکنشی c، اسید اوریک و بیلی‌روبین تام گرفته شد. برای محاسبۀ نتایج از آزمون t  همبسته و t دو نمونۀ مستقل استفاده شد. کلیۀ نتایج در سطح 0.05≥p در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در مقایسۀ بین‌گروهی در مورد سطح سرمی اینتر لوکین6 (0.18=p)، بیلی‌روبین (0.15=p) و اسید اوریک (0.14=p) تفاوت معنا‌داری بین دو گروه تمرین در آب و تمرین در خشکی مشاهده نشد، اما در مورد پروتئین واکنش‌دهندۀ  c(0.02=p)تفاوت بین دو گروه معنادار بود. یافته‌ها نشان داد که یک جلسه تمرین hit در آب به‌دلیل ویژگی‌های فیزیکی آب می‌تواند بر کاهش سطح  crp در بازیکنان اسکواش موثر باشد.