برآورد سهم نسبی عوامل مدیریتی بر فرار مالیاتی ورزشکاران و مربیان حرفه‌ای باشگاه‌های ورزشی استان اصفهان

هدف از پژوهش حاضر، برآورد سهم نسبی عوامل مدیریتی بر فرار مالیاتی ورزشکاران و مربیان حرفه ای در باشگاه‌های ورزشی استان اصفهان بود. با توجه به اینکه جامعۀ آماری را افراد حرفه ای و مدیران، شامل ورزشکاران و مربیان حرفه ای، مدیران عامل و معاونان باشگاه های ورزش حرفه ای، و استادان مدیریت ورزشی و اقتصاد تشکیل می‌دادند و دسترسی به آنها مشکل بود، نمونۀ آماری به‌صورت تمام شمار و در دسترس انجام گرفت و شامل 119 نفر شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامۀ محقق‌ساخته ای بود، که روایی صوری و محتوایی آن توسط استادان متخصص، و روایی سازۀ آن با روش تحلیل عاملی تاییدی تایید شد، و آلفای کرونباخ 0.91 پایایی مطلوب آن را نشان داد. برای تحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون چندگانۀ گام‌به‌گام، t تک‌نمونه ای و فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد هر دو مولفۀ تحقیق (عوامل مدیریتی در ورزش و عوامل مدیریتی در سازمان امور مالیاتی) قادر به پیش بینی معنادار فرار مالیاتی ورزشکاران و مربیان حرفه ای بودند، و عوامل مدیریتی در ورزش مولفۀ پیش بین قوی تری نسبت به عوامل مدیریتی در سازمان امور مالیاتی بود. در میان عوامل مدیریتی در ورزش، عدم پرداخت به‌موقع مبلغ قرارداد ورزشکاران و مربیان، و در میان عوامل مدیریتی در سازمان امور مالیاتی، ناتوانی در برقراری عدالت مالیاتی، مهم ترین عوامل فرار مالیاتی معرفی شدند. در مجموع با توجه به یافته ها، می‌توان نتیجه گرفت که برخی از مولفه‌های مدیریتی در بخش ورزش حرفه ای و سازمان امور مالیاتی می توانند بازبینی شوند و بدین‌ترتیب سبب بهبود وضع مالیات در بخش ورزش و توسعۀ امکانات و تسهیلات ورزشی در کشور شوند.