تاثیر مصرف کوتاه‌مدت انار بر میزان آسیب لیپیدی و ظرفیت ضداکسایشی تام پس از یک جلسه فعالیت ورزشی وامانده‌ساز

هدف پژوهش حاضر، تاثیر مکمل‌سازی کوتاه‌مدت انار بر میزان آسیب لیپیدی و ظرفیت ضداکسایشی پس از یک جلسه فعالیت ورزشی وامانده‌ساز در افراد غیرورزشکار بود. بدین منظور 30 نفر از دانشجویان پسر غیرورزشکار با میانگین و انحراف استاندارد سن 1.54±21.78 سال، وزن 6.11±72.29 کیلوگرم، قد 6.97±178.54 سانتی‌متر و شاخص تودۀ بدنی 3.13±22.25 کیلوگرم بر متر مربع به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه دریافت‌کنندۀ کپسول انار (روزانه 200 میلی‌گرم یک وعده در روز به مدت 14 روز) و دارونما قرار گرفتند. نمونۀ خونی اولیه در حالت پایه پیش از شروع مکمل‌سازی، خون‌گیری دوم پس از 14 روز مکمل‌سازی و پیش از شروع آزمون بروس انجام و خون‌گیری سوم پس از اجرای آزمودن از آزمودنی‌ها به‌عمل آمد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی (سطح معنا‌داری 0.05) استفاده شد. نتایج نشان داد غلظت مالون دی آلدئید پس از 14 روز در گروه مکمل در مقایسه با گروه کنترل پس از فعالیت ورزشی وامانده‌ساز به‌طور معنا‌داری کاهش یافت (p≤0.001)، و شاخص ظرفیت ضداکسایشی تام پس از 14 روز در گروه مکمل در مقایسه با گروه کنترل پس از فعالیت ورزشی وامانده‌ساز به‌طور معنا‌داری افزایش یافت (p≤0.001). بنابراین، احتمالاً می‌توان از مکمل‌سازی کپسول انار برای کاهش آسیب‌های اکسایشی ناشی از فعالیت‌های ورزشی شدید استفاده کرد. با وجود این برای نتیجه‌گیری قطعی در این خصوص نیاز به مطالعات بیشتری است.