تاثیر تمرین هوازی پس از قرارگیری در معرض هوای آلوده به ذرات کربن سیاه بر بیان ژن tlr4 و tlr2 در بافت هیپوکمپ مغز موش‌های صحرایی

قرارگیری در هوای آلوده بر سیستم عصبی مرکزی تاثیرگذار است و به التهاب و تخریب عصبی منجر می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی و هوای آلوده به ذرات کربن سیاه بر بیان mrna ژن گیرندۀ شبه تول 2و 4 (tlr4 و tlr2 ) در هیپوکمپ مغز موش‌ها بود. 24 سر موش نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی در چهار گروه الف) کنترل، ب) آلودگی، ج) تمرین و د) تمرین آلودگی قرار گرفتند. موش‌های گروه‌های ب و د به مدت چهار هفته در معرض ذرات قرار گرفتند. پس از هر جلسه آلودگی، گروه دو ج به اجرای برنامۀ تمرین هوازی با 50 درصد سرعت بیشینۀ خود (60 دقیقه در هر جلسه) پرداختند. با استفاده از روش real timepcr بیان mrna ژن‌های tlr4و tlr2در بافت‌ هیپوکمپ مغز موش‌ها ارزیابی شد. برای تعیین معنادار بودن تاثیر تمرین و آلودگی از تحلیل واریانس دوطرفه استفاده شد. هوای آلوده به ذرات کربن سیاه به افزایش معنا‌داری در بیان mrna ژن‌های tlr4 (0.005=p) و tlr2(033/.=p) منجر شد. تمرین تاثیر معناداری بر بیان  mrnaژن tlr4(0.137=p) و tlr2 (0.113=p) نداشت و تمرین به‌دنبال قرارگیری در معرض هوای آلوده تاثیر معناداری بر بیان  mrnaژن‌های tlr4 (0.063=p) و tlr2(0.867=p) در بافت هیپوکمپ موش‌های صحرایی نر نداشت. همچنین، تمرین با کاهش معنا‌دار تودۀ بدن در گروه‌های در معرض ذرات کربن سیاه همراه شد. به‌نظر می‌رسد تمرین هوازی سبب تنظیم کاهشی tlr4 و tlr2 در هیپوکمپ مغز موش‌ها پس از قرارگیری در معرض هوای آلوده می‌شود و شاید بتواند آثار التهاب عصبی ناشی از آلودگی را تعدیل کند.