ارتباط بین هوش معنوی و فرسودگی شغلی معلمان تربیت‌بدنی (مطالعه موردی استان سمنان)

هدف اصلی این پژوهش، بررسی ارتباط بین هوش معنوی و فرسودگی شغلی معلمان تربیت‌بدنی بود. روش تحقیق توصیفی– همبستگی است و جامعۀ آماری تحقیق شامل کلیه‌ معلمان تربیت‌بدنی آموزش‌وپرورش استان سمنان می‌باشد که با استفاده از جدول مورگان 148 نفر (77 مرد و 71 زن) به‌عنوان نمونۀ آماری به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه‌های هوش معنوی (بدیع و همکاران، 1389) و فرسودگی شغلی (مسلش، 1996) را تکمیل کردند. پس از جمع‌آوری پرسشنامه‌ها درنهایت تعداد 141 پرسشنامه موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین متغیرهای هوش معنوی و فرسودگی شغلی ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد (0/01>p). همچنین بین تمامی زیرمقیاس‌های هوش معنوی و فرسودگی شغلی ارتباط منفی و معناداری مشاهده شد. نتایج رگرسیون خطی ساده موید آن بود که هوش معنوی به‌تنهایی 36 درصد واریانس فرسودگی شغلی را پیش‌بینی می‌کند. همچنین رگرسیون چندگانه نشان داد که توانایی تعامل و مقابله با مشکلات با میزان 0/31- بیشترین سهم و خودآگاهی و عشق با میزان 0/12- کمترین سهم را در پیش‌بینی متغیر فرسودگی شغلی دارند. درنهایت نتایج آزمون‌های t و anova حاکی از آن بود که بین میانگین‌های هوش معنوی و فرسودگی شغلی بر اساس برخی از ویژگی‌های جمعیت شناختی شامل جنسیت، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و سابقه کار اختلاف معناداری وجود ندارد (0/05