ارتباط بین توانمندسازی روانشناختی با یادگیری سازمانی در ادارت ورزش و جوانان استان کرمانشاه

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با یادگیری سازمانی در میان کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه می باشد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و به شیوه میدانی انجام گرفت. برای گردآوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی بر اساس مدل اسپریتزر و یادگیری سازمانی بر اساس مدل نیفه استفاده شده است. جامعه آماری شامل 150 نفر که تمامی کارکنان مرد و زن ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود را تشکیل می داد. نمونه آماری در این تحقیق شامل کل کارکنان مرد و زن ادارات ورزش و جوانان بود. در این تحقیق از دو پرسشنامه استاندارد(پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و پرسشنامه یادگیری سازمانی نیفه) استفاده شد. داده های تحقیق پس از جمع آوری بر اساس فرضیه های پژوهش و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و  رگرسیونچندگانه تحلیل شدند. نتایج به دست آمده از ضریب همبستگی نشان داد که بین توانمندسازی روانشناختی و ابعاد آن با یادگیری سازمانی و مولفه های آن رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین مشخص شد که احساس شایستگی با (0/90=β) و احساس استقلال با (0/40=β) توان پیش بینی مثبت و معنی دار یادگیری سازمانی را دارا هستند. یافته های پژوهش مبین این است که برای بالا بردن یادگیری سارمانی و تبدیل سازمان به یک سازمان پویا به کارکنانی توانمند نیاز خواهد بود.