برآورد تبخیر تعرق مرجع در شرایط کمبود داده و ارزیابی روش‌های والیانتس برای خط ساحلی شمال و جنوب ایران

تبخیر تعرق (et) مهمترین پارامتر در مطالعات اقلیمی و برنامه‌ریزی آبیاری است. برآورد تبخیر تعرق پتانسیل (eto) به روشی ساده، مورد توجه زیادی، به‌خصوص در کشورهای در حال توسعه، که در آن اطلاعات هواشناسی مورد نیاز برای روش استاندارد پنمن مونتیث فائو (pmf-56) ناقص و یا در دسترس نمی‌باشد، قرار گرفته است. همچنین علارغم توسعه کشاورزی در خطوط ساحلی ایران، تحقیقات جامع‌ای جهت محاسبه تبخیرتعرق در این بخش‌ها صورت نگرفته است. هدف از این مطالعه عبارت است از: 1 ارزیابی 5 روش کمبود داده شامل: هارگریوز سامانی، پریستلی‌تیلور، مکینک، تورک در مقایسه با روش استاندارد برآورد eto و 2 ارزیابی دو مدل از جدیدترین روش‌های برآورد eto توسط والیانتس در مقایسه با روش pmf-56 برای خطوط ساحلی شمال و جنوب ایران. به منظور این مطالعه، داده‌های 14 ایستگاه سینوپتیک شامل 8 ایستگاه در خط ساحلی جنوب و 6 ایستگاه در خط ساحلی شمال انتخاب شدند. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد که در میان روش‌های تخمین تبخیرتعرق با کمبود داده، روش تورک برای ایستگاههای خط ساحلی شمال به دلیل اقلیم معتدل و مرطوب و روش پریستلی‌تیلور به دلیل گرما و رطوبت بیشتر برای ایستگاههای واقع شده در خط ساحلی جنوب بهترین نتایج را در مقایسه با روش pmf-56 دارند. در میان روش‌های توسعه‌داده شده توسط والیانتس، روش والیانتس 2 بیشترین مطالبقت را با روش pmf-56 دارد.

Estimation of reference evapotranspiration in the data condition of deficiency and assessment of Valiantzas methods for the coastlines in the north and south of Iran

Evapotranspiration (ET) is the most important parameter in climatic and hydrological studies and that of the irrigation management and planning. Estimation of reference evapotranspiration (ETo) in a simple way is of great interest, especially in developing countries, where meteorological data required for standard method of FAO Penman Monteith (PMF-56) is incomplete or not available. Also, despite of the large amount of agricultural development in the coastal of Iran, no comprehensive research in calculating evapotranspiration on the northern and southern coastlines has not been conducted. The aims of this study were: 1. assessment of reference evapotranspiration using five methods required low data including: HargreavesSamani, Priestley Taylor, Makkink, Turc. 2. Evaluation of the two models of the newest methods to estimate ETo by Valiantzas along with PMF-56 method, for evaluating the methods described. For this study meteorological data from 14 synoptic stations including 8 stations located in the Southern coastline and 6 stations located in the northern coastline of Iran, were selected. The statistical results have shown that among ETo estimation methods in terms of lack of data Priestley Taylor method because of the higher temperature and humidity for the station located in the southern coastline, and Turc method due to temperate and humid climate for stations located in northern coastline has the best performance compared to PMF-56 method. Among the methods developed by Valiantzas, method of Valiantzas 2 has the highest correspondence compared to PMF-56 method.