آسایش حرارتی در فضاهای داخلی ساختمان و طراحی اقلیمی در شهر قم

هدف از این مقاله بررسی تاثیر عناصر اقلیمی بر آسایش حرارتی و شیوه طراحی مساکن شهر قم و ارائه راهنمای طرح واحدهای مسکونی همساز با اقلیم جهت فراهم آوردن شرایط آسایش حرارتی در داخل ساختمان می باشد که با توجه به محدود بودن منابع فسیلی و شرایط اقلیمی شهر قم اهیمت ان واضح است . روشهای بکار گرفته شده در این مقاله عبارتند از چهار مدل سنجش آسایش حرارتی شامل شاخص دمای موثر و تعیین ضریب حرارتی نمودار زیست - اقلیم اولگی نمودار زیست اقلیم ساختمانی گیونی شاخص ماهانی و شاخص اونز با استفاده از سالنامه اماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک قم که هریک از مدلها علاوه بر تعیین مواقع گرم و سرد و راحت رهنمودهای لازم جهت دستیابی به طراحی اقلیمی مناسب با اب و هوای شهر قم را ارائه می کند نتیجه کلی پژوهش شامل استفاده از مصالح با ظرفیت حرارتی بالا ، تعیین جهت مناسب استقرار ساختمانها با توجه به جهت باد و تابش افتاب تعبیه مناسب بازشوها جهت حفظ انرژی داخل ساختمان به طوری که در تابستان حداقل و در زمستان حداکثر انرژی خورشیدی دریافت شود . درصورت اجرای احکام معماری از معیارهای تعیین آسایش حرارتی به دست آمده مدت زمان استفاده از وسایل مکانیکی گرمایشی و سرمایشی در داخل ساختمانهای شهر قم به میزان قابل توجهی کاهش می یابد .