رمزگشایی سخن امام علی(ع) در باره مشورت با زنان در نگاه نهج البلاغه

چکیده:تاریخ، فرهنگ و تمدن بشری گویای این واقعیت است که «خود رایی» مهم ترین عامل انحطاط جوامع بوده و آثار زیانباری از خود به جای گذاشته است؛ اما در مقابل، مشورت درست با افراد صحیح العقیده، بزرگترین عامل رشد و توسعه و مانع انحطاط جوامع به شمار می آید. از این رو با تکیه بر خرد جمعی و مشورت با خردمندان، می توان به تعالی دنیوی و سعادت اخروی دست یافت. از مبانی اسلام - همچون آیات قرآن، سیره معصومین(عهم) - نیز چنین به دست می آید که «مشاوره» رکن مهم اداره امور جامعه است. با این وجود، در برخی از روایات، مشورت با زنان که نیمی از افراد جامعه را تشکیل می دهند، مورد مذمت و نگوهش قرار گرفته است. که به نظر می رسد، شایسته است این نگاه، خود در معرض کَندوکاو قرار گیرد. در این راستا نگارنده بر آن است تا با روش رجوع به منابع و متون و نظریات موافق و مخالف، به توصیف و تحلیل سخن امام علی(ع) در« نهج البلاغه» پرداخته و از آن زمز گشایی کند و به این پرسش پاسخ دهد، کدامین زن و با چه نوع ویژگی های شخصیتی، مشورت با او از سوی حضرت نکوهش شده است؟ که نتیجه ی حاصل از آن، روشن می سازد منظورِ نظر حضرت بطور عام نیست و گفتمان آن حضرت شامل زنانی نمی شود که عاقلانه و به دور از احساس و عاطفه تصمیم می گیرند، سیره امام خود بهترین گواه این مدعاست.

decoding imam ali’s speech about consultation with women based on nahj al-balaghah

history, culture, and human civilization indicate the fact that being self-opinionated is the most important factor in the decline of societies and has left harmful effects. on the other hand, the right consultation with the right people is the biggest factor in growth and development and prevents the decline of societies. therefore, by relying on collective wisdom and consulting with the wise, one can achieve worldly excellence and hereafter happiness. from the foundations of islam - such as the verses of the qur’an, and the lives of the innocents – we can get to know that consultation is an important pillar of managing society’s affairs.  nevertheless, in some narrations, consultation with women, who make up half of society, has been condemned and criticized. it seems that this view deserves to be investigated. in this regard, the author referred to sources, texts, and positive and negative opinions to describe and analyze the speech of imam ali (as) in nahj al-balaghah and to answer this question, which type of women, with what kind of personality traits are not suitable for counseling? the results indicated that imam ali’s speech does not include women who make decisions wisely and away from emotion, indeed imam’s seerah is the best proof of this claim.: