شاخصه های همگرایی مردم با حکومت اسلامی از منظر نهج البلاغه و صحیفه امام خمینی(ره) با رویکرد بینامتنی

همگرایی مردم با نظام، از راهبردهای نظام اسلامی، برای حفظ و تقویت حکومت اسلامی است. این موضوع، در نهج‌البلاغه و آثار متاثّر از آن، نمود ویژه ای دارد. از میان آثار متاخّرِ متاثّر، صحیفه امام رحمه الله بیاناتی از امام خمینی رحمه الله را در موضوع همگرایی مردم با نظام در بردارد و نشان می ‌دهد ایشان، از مفاهیم و ادبیّات کلام علوی علیه السلام دراین موضوع،  تاثیر زیادی گرفته است. بینامتنیت، از جمله مباحث نوین در حوزه مطالعات ادبی است که به بررسی روابط بین دو متن می پردازد. نظریه پردازان مختلف، با خاستگاه ‌ها وتحلیل ‌های متفاوتی، به تبیین این روش پرداخته ‌اند. این پژوهش، بر آن است در موضوع همگرایی مردم با حکومت اسلامی، نحوه تاثیرپذیری کلام امام خمینی رحمه الله از کلام حضرت امام علی علیه السلام را به شیوه بینامتنیت بررسی نماید تا بتواند تحلیل نوینی از شیوه اقتباس و نحوه تاثیرپذیری ایشان از اندیشه علوی را نمایان سازد. با تامّل در خوانش دو متن، سیطره و تاثیر فراوان کلام امیرالمومنین علیه السلام بر امام خمینی رحمه الله اثبات می ‌گردد. با تحلیل گونه ‌های بینامتنیت دو متن، بیشترین فراوانی به روابط بینامتنی مضمونی و از نوع نفی متوازی تعلّق دارد. همچنین امام خمینی رحمه الله در دو محور مبانی و اقدامات عملی، جهت تبیین همگرایی مردم با نظام اسلامی، از نهج‌البلاغه بهره گرفته است.

intertextual approach to indicators of people’s convergence with islamic government in nahj al-balaghah and imam khomeini’s sahifah

convergence of the people with the government is one of the strategies of the islamic republic to preserve and strengthen the islamic government. this issue has been reflected in nahj al-balaghah, and works have been influenced by it. among the recent influential works, imam khomeini’s sahifah includes statements of imam khomeini (ra) on the issue of people’s integration with the government, and it shows that he was greatly influenced by the concepts and literature of alavi’s (pbuh) philosophy on this issue. intertextuality is one of the new topics in literary studies that examines the relationship between two texts. different theorists have explained this method with different origins and analyses. to present a new analysis of imam khomeini’s adaptation and influence of alevi thought, this research investigates the way imam khomeini’s (ra) speech was influenced by the speech of imam ali (as) in an intertextual way, based on the convergence of the people with the islamic government. the interpretation of the two texts indicates the power and influence of the words of amir al-mu’minin (as) on imam khomeini (ra) is proven. by analyzing the types of intertextualities of the two texts, the most frequency belongs to the thematic intertextual relations and parallel negation type. also, imam khomeini (ra) used nahj al-balaghah in the two axes of fundamentals and practical measures to explain the convergence of the people with the islamic government.