فعالیت جهادی زنان در سنت علوی(شاخص ها و اشخاص)

زنان به مثابه نیمی از پیکره اجتماع انسانی، می توانند با عطف توجه به ظرفیت ها و ظرافت های وجودی ای که دارند، در جامعه انسانی تاثیرگذار باشند و به تناسب توانائی های خویش، همپای مردان در فعالیت های اجتماعی سهیم گردند. این رویکرد مبنی بر یک پیش فرض است و آن اینکه زن مانند مرد، موجود درجه اول، دارای کرامت خاص انسانی و مخاطب آموزه های ادیان است و با آنکه در کانون خانواده، تحت قیمومیت مردان است، از استقلال وجودی برخوردار بوده و به همین جهت، در برابر رفتارهای خویش شخصا مسئول و پاسخگوست. از زبان قرآن، زنان با مردان همتراز خوانده شدند و پیامبر هم به آنان حرمت نهاد. هر چند در عصر خلافت، وقفه ای در این منزلت بخشی به زنان پدید آمد، اما باتصدی امام علی(علیه السلام)، مجددا زنان منزلت خویش را احیاء شده یافتند و به صلاحدید حضرت، در عرصه های اجتماعی، مشارکت و فعالیت داشتند. گزارش تاریخ از فعالیت ها نشان می دهد، نگاه حضرت به زنان همان نگاه قرآنی و انسانی و در امتداد سیره رسول الله بوده است و برجسته سازی این گزارش ها، می تواند خوانش ها را در پاره ای از روایات از زبان امام و درباره زنان، با درک و درنگ تازه ای همراه سازد.این مقاله به روش کتابخانه ای و به شکل توصیف و تحلیل می کوشد با برجسته کردن فعالیت جهادی زنان در سنت علوی، نشان دهد، حضرت پایگاه اجتماعی زنان را محترم شمرده و منزلت و موقعیت آنان را هیچگاه مخدوش نساخته است.

Jihadist activity of women in the Alawite tradition (indices and persons)

As half of the body of human society, women can be influential in human society through their existential capacities and delicacies. In this regard, they can participate in social activities according to their abilities. This approach is based on the premise that women, like men, are primarily human. They have special human dignity and are the addresses of religions’ teachings. Although in the family they are under male tutelage, they have existential autonomy and therefore are personally responsible and accountable for their behavior. According to Qur’an, both men and women are equal and Prophet (peace be upon him) has honored them. Although in the time of the caliphate, there was a break in honoring women, with the power of Imam Ali (As), women regained their dignity and participated in social activities. Historical records of these social activities show that Imam Ali’s (As) approach toward women was the same as the Qur’anic, humanistic approach and in line with the Seerah of the Prophet (peace be upon him). Highlighting these records can provide new readings of the narrations of Imam Ali (As) about women. One of the major achievements of this research is to correct the obloquious approaches towards Imam Ali’s (As) words regarding women, since the Imam Ali’s (As) seerah, which is also derived from his beliefs, offers a comprehensive model of women’s integrity in this school. Using a library-based descriptive-analytical method, the paper by highlighting the jihadist activity of women in the Alawite tradition seeks to indicate that Imam Ali (As) respected the social status of women and never compromised their status.