نقدی بر مدل فرزندپروری بامریند و ارائه مدلی از سبک فرزند پروری بر اساس نهج‌البلاغه

هدف پژوهش حاضر، نقدی بر مدل فرزند پروری بامریند و ارائه مدلی از سبک فرزند پروری بر اساس نهج ‌البلاغه بوده است. پژوهش از نوع کیفی و بر اساس روش استنباطی می‌باشد. در این پژوهش در ابتدا سبک‌های فرزند پروری بامریند(آسان‌گیر، مستبدانه و مقتدرانه) از دیدگاه حضرت علی علیه السلام مورد نقد قرار گرفته و سپس بر مبنای دیدگاه آن حضرت با تکیه بر نهج البلاغه مدلی از سبک فرزند پروری ارائه ‌شده است. مدل مذکور دارای پیش فرض ‌ها (مقدمات)، ویژگی ‌ها، اصل و نتیجه است. طبق یافته ‌ها، پیش فرض‌ های مدل عبارت اند از نیت الهی (خشنودی خدا)، تربیت پذیر بودن انسان، خانواده محوری، و اعتماد پروری. ویژگی ‌ها نیز به ویژگی ‌های سلبی و ایجابی تقسیم بندی و مصداق‌های آن معرفی شده است. اصل اساسی مدل، اعتدال و نتیجه نهایی و اصلی آن قرب الهی و سعادت انسان است.

Critical Approach toward Parenting Styles of Baumrind; Presenting a Model of Parenting Style based on Nahj Al-Balaghah

The present study aimed to critique the Baumrind parenting styles and present a style based on Nahj al-Balaghah. The research is qualitative and based on the inferential method. In this research, at first, the parenting styles of Baumrind (neglectful, authoritarian, and permissive) have been criticized based on Imam Ali’s (AS) approach, and then a parenting style has been presented based on Nahjul Balagha. The model has assumptions, features, principles, and results. According to the findings, the model assumptions are divine intention (God’s pleasure), educability of man, family-oriented policies, and cultivation of trust. Characteristics were also divided into negative and affirmative features and their examples. The model’s basic principle is moderation, and its final and main result is the closeness to God and human felicity.