روش‌های مبارزه امام علی(ع) با انحراف‌های اجتماعی در نهج‌البلاغه

جامعه اسلامی با فاصله گرفتن از مبانی و اصول اسلام راستین و آموزه‌های نبوی در طول دوران خلفای سه‌گانه، با آسیب‌های مختلف اجتماعی مواجه شد. هنگامی که قدرت خلافت به امام علی(ع) رسید، آن حضرت در دوران حکومت کوتاه خویش با انواع انحراف‌های اجتماعی در جامعه نظیر: برپایی روابط و مناسبات بر اساس معیارهای قبیلگی، شکل‌گیری نظام طبقاتی، تغییر ارزش‌های اجتماعی، تفرقه و گسست انسجام اجتماعی و ... مواجه گردید. آن حضرت(ع) به‌عنوان رهبر جامعه اسلامی با الهام از مبانی اصیل اسلام ناب محمدی به مبارزه با این انحراف‌ها پرداخت و در این مسیر تابع اصولی چون: حق‌مداری، اعتدال و میانه‌روی، کرامت، مدارا و ... بود. امام(ع) در این راستا از روش‌های موعظه، بصیرت آفرینی، اعتبار، الگو بودن، تشویق و تنبیه، تذکّر و محبّت، مبتنی بر آن اصول و متناسب با مقتضیات زمان و مکان و مخاطبان، استفاده کرد.

Imam Ali`s Ways of Opposing Social Perversity in Nahj ul-Balaghah

Moving away from Islamic principles and prophetic teachings during the three caliphs` age causes various failures in Islamic society. Therefore, when community referred to Imam Ali (a) and he accepted caliphate, during his short period of caliphate, he met such types of social perversities as regarding tribe and family relations as values for governmental posts, formation of classified system, changing social values, social gaps and weakness. Such being the case, Imam, following Islamic orders and teachings, opposed the proversities. His manner of opposition was based on right-seeking, justice and moderation, generosity, tolerance …. Preaching, lightening, authority, giving example and model, encouragement and punishment, frequent mentions and kindness, needless to say each in its special place, may be regarded as his manner of opposition with such cases of distortion.