|
|
مفهوم شناسی قرآن ناطق و ارتباط آن با معصومین علیهم السلام
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حاجیان سعید ,پهلوان منصور
|
منبع
|
پژوهش هاي نهج البلاغه - 1398 - دوره : 18 - شماره : 60 - صفحه:157 -174
|
چکیده
|
لفظ قرآن ناطق، برای اولین بار توسط امام علی(ع) مطرح گردید. مقام قرآن ناطق از قرآن مکتوب بالاتر بوده و قرآن کریم در آیات بسیاری اشاره به مراتب ایشان و هدایت به سوی آنها نموده و اهل بیت (ع) را یگانه مرجعی که علم الکتاب در نزد ایشان است معرفی نمودهاست.بر پایه بسیاری از احادیث وارده، پیامبر اکرم (ص) و ائمه طاهرین (ع)، تنها مصادیق قرآن ناطق هستند؛ زیرا تمام رفتار، گفتار و کردار ایشان بر اساس آیات قرآن بوده هستند و آنها هستند که در میان تمام برداشتهای مختلفی که در طول تاریخ توسط افراد مختلف از آیات قرآن داشتهاند، مراد و مقصود حقیقی الهی را میدانند و به آن نطق میکنند. بسیاری از فرقههای منحرف برای گمراه کردن مردم از آیات متشابه، سوء استفاده کردهاند که محفوظ ماندن از این آسیب فقط به واسطه تمسک به اهل بیت(ع) که قرآن ناطقند محقق میشود از این رو میتوان تبلور آیات قرآن را در رفتار و گفتار آنان یافت و در واقع هیچگونه تناقضی بین آنان و قرآن نیست و جز امامان معصوم (ع)، مصداق دیگری برای قرآن ناطق نیست
|
کلیدواژه
|
نطق، قرآن ناطق، اهل بیت علیهم السلام، قرآن مکتوب، علم الکتاب
|
آدرس
|
پژوهشکده نهج البلاغه, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
پست الکترونیکی
|
pahlevan@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Conceptology of The Speaking Qur’an and Its Relation
|
|
|
Authors
|
hajian saeed ,Pahlevan Mansoor
|
Abstract
|
The concept of speaking the Qur’an was first introduced by Imam Ali. The status of this Qur’an is higher than the written one. the Qur’an has mentioned and directed common people toward ahl al-bayt in many verses. Also, has introduced them as the only authorities who have knowledge of the Quran. According to many hadiths, the prophet (pubh) and the imams (pubh) are the only examples of the speaking Qur’an because all their behaviors, speech and activities are based on the verses of the Qur’an. They are the ones that from among the various interpretations of the Qur’an throughout history know the true divine purpose of these verses. Many deviant sects have misused similar verses to mislead the people so that protecting them from harm is only possible through recourse to the ahl al-bayt. Therefore, we can find the representation of the verses of the Qur’an in their behavior and speech and in fact there is no contradiction between them and the Qur’an, there is no other reference than the infallible Imams for speaking Qur’an.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|