جایگاه افضلیت در تعیین حاکم اسلامی از دیدگاه نهج البلاغه (استشهاد به فضائل توسط امام علی علیه السلام برای رسیدن به حکومت، چرا و چگونه؟!)

مهم ترین شیوه امام علی علیه السلام برای اثبات حق حاکمیت سیاسی خویش،استشهاد به فضائل خود می باشد.اگر چه ادله قرآنی و روایی فراوانی برای اثبات حقانیت امام علیه السلام در امر حکومت وجود داشت؛اما امام علیه السلام در کنار این دلایل،شیوه بیان فضایل را در پیش گرفت.با نگاهی گذرا به حوادث بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله، به خوبی روشن است که چون مدعیان حکومت برای تصاحب این تصدی،به بیان مناقب فردی و گروهی استشهاد می نمودند؛امام علیه السلام نیز به این شیوه از استدلال استناد نموده و در حقیقت، از جدال احسن در برابر رقیبان، استفاده کرده است.از دیدگاه فلسفه سیاسی اسلام،دو عنصر اصلی برای این که فردی در راس حکومت قرار گیرد،لازم است که عبارتند از:مشروعیت و مقبولیت.مشروعیت یعنی اجازه حکومت داشتن از طرف خدا،به عنوان عنصر اصلی و مقبولیت یعنی پذیرش مردمی،به عنوان عنصر فرعی تلقی می شود.بنابراین،در فلسفه سیاسی اسلام ملاک افضلیت در تعیین حاکم شیوه ای ابداعی بوده که توسط مدعیان حکومت بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله ایجاد شده و امام علیه السلام نیز به ناچار به عنوان جدل از آن بهره گرفته است.امام علی علیه السلام برای اثبات حق حاکمیت سیاسی خویش – چنان که در نهج البلاغه آمده– ،علاوه بر استناد به فضائل،به دو عنصر مشروعیت و مقبولیت نیز بارها استناد کرده است.

The position of superiority in determining the Islamic ruler from the perspective of Nahj al-Balaghah (Attestation of virtues by Imam Ali (AS) to achieve sovereignty, why and how?!)

The most important way for Imam Ali (AS) to prove his right to political sovereignty was to attest to his virtues. There were many Qur’anic evidence and narrations to verify the legitimacy of Imam (AS) in governing, yet He started to express virtues. Taking a brief look at the events after the Prophet (PBUH), it is clear that because the claimants of the government, to take over this position, they testified to the expression of individual and groups. Imam (AS) has also invoked reasoning and has used the best argument against rivals. According to the Islamic political philosophy, the two main elements, legitimacy, and acceptability, are necessary for a person to gain sovereignty. Legitimacy means being allowed to rule by God as the main element, and acceptance means accepting people. Therefore, in Islam’s political philosophy, the criterion of superiority in determining the ruler is an innovative method created by the claimants of the government after the Prophet (PBUH) and the Imam (AS) have inevitably used it as a controversy. Imam Ali (AS), to prove his right to political sovereignty - as stated in Nahj al-Balaghah - in addition to quoting virtues, has repeatedly invoked the two elements of legitimacy and acceptability.