تحلیل گفتمانی بیعت در نامه های حضرت علی علیه السلام و معاویه بر پایه نظریه مدیریت هماهنگ معنا

مطالعه تاریخ اسلام نیازمند تجدید نظر در نگاه به حوادث تاریخی و زمینه های خلق آنها می باشد. این تحول نیازمند بازنگری مفهومی، مصداقی و معنایی بر پایه نگاه تحلیلی و تفسیری برای کشف ناگفته های تاریخی است که فراتر از گفته های موجود و از متن موجود غایب اند و ناگفته هایی که می توان بر مبنای متن، قرائت نمود و کشف کرد.نامه های رد و بدل شده میان حضرت علی علیه السلام و معاویه، از متون مهم تاریخ اسلام است که نیازمند مطالعه تحلیلی با روش گفتمانی است. مطالعه تحلیلی این نامه ها چگونگی مدیریت معنای حاکم بر نامه های مزبور و شیوه گفتمان سازی درباره آنها را مشخص می سازد.در این مقاله تلاش شده است مفهوم «بیعت» که یکی از اساسی ترین مفاهیم مطرح در نامه های مزبور است با روش عملیاتی تحلیل گفتمان (پدام) و بر پایه نظریه مدیریت هماهنگ معنا مورد تحلیل قرار گیرد.نظریه مدیریت هماهنگ معنا یک نظریه تفسیری، انتقادی و کاربردی است. این نظریه با تحلیل گفتمان های زیسته شده، گفتمان های گفته شده، گفتمان های ناشناخته، گفتمان های نانشنیده و گفتمان های ناگفته در صدد است با توجه به شیوه گفتمان سازی، چگونگی مدیریت معنا در این فرایند گفتمانی را تبیین کند.نامه های مزبور، علاوه بر تبیین دو رویکرد متمایز در خلق گفتمان مرتبط، تعیین کننده اصول و ادبیات گفتمانی در بیان دیدگاههای اسلامی در مورد جامعه، حاکمیت، اخلاق و جنگ در گفتمان های علوی و اموی در شیوه و چگونگی تعارض و تخالف با گفتمان مزبور است.

Discourse Analysis of Allegiance in Letters of Imam Ali (A.S.) and Mu’awiyah based on the Coordinated Management of Meaning Theory

In studying the history of Islam, it is necessary to reconsider the principle of historical events and the contexts of their formation. This transformation requires a conceptual, exemplary, and semantic revision based on an analytical and interpretive outlook to discover the unspoken historical events. Unspoken words beyond the actual utterances and absent from the text can be read and discovered based on the text. From another point of view, the study of historical discourse on the one hand and the analysis of discourse history, on the other hand, requires a reading of discourse according to  between Imam Ali (A.S.), and Mu’awiyah are of important texts in the history of Islam that require analytical study with discourse method. Analytical study of these letters can reveal the meaning management method of these letters and their discourse creation method. In this article, an attempt has been made to analyze the allegiance concept, which is one of the most basic concepts in these letters, with the practical discourse analysis method and based on the theory of coordinated meaning management. The coordinated management of meaning is an interpretive, critical, and applied theory. This theory seeks to analyze conversations using two models of the daisy and LUUUTT of lived discourses, spoken discourses, unknown discourses, unheard discourses, and unspoken discourses. They also explain the management of meaning in the discourse process. In addition to explaining two distinct approaches in creating related discourse, the studied letters indicated the principles and literature of discourse regarding Islamic views on society, authority, ethics, and war in the Alawite discourse and manner and method of conflict in the Umayyad discourse.