به‌روزآوری فهم حدیث نمونه‌پژوهیِ خطبۀ 174 نهج البلاغه

دین اسلام از ادیان مبتنی بر وحی متن محور است و پژوهش دربارۀ این دو میراث «ثقلین» در مطالعات اسلامی اهمیت ویژه‌ ای دارد چرا که این دو متعلق به جامعۀ انسانی بوده و از دل فرهنگ انسانی برآمده‌ اند و به نوبه خود فرهنگ آفرین شده ‌اند و اگر با بیان علمی و روزآمد مطرح شوند، می‌ توانند به تناسب نیازهای روز همچنان فکرساز و فرهنگ‌ آفرین باشند.باید توجه داشت مطالعۀ حدیث بدلیل ظنی الصدور بودن بخشی از آن ها و آسیب ‌هایی که بدان رسیده، نیازمند دقت بیشتری است. بررسی سند و متن، دو عنصر نقد حدیث از قدیم تا امروز می‌ باشد و نیاز است ضمن آن ها، از علوم یاری گر حدیث و روش های متن ‌پژوهی معاصر نیز کمک گرفت تا بتوان مفاهیم زندگی ‌ساز آنها را با بیانی نو برای مخاطبان بیشتری ارائه کرد.یکی از متون تاثیرگذار اسلامی در حیطۀ فکری فرهنگی، نهج البلاغه است که برخی بدلیل مرسل بودن، ایرادهایی به آن گرفته ‌اند. پژوهش حاضر سعی دارد با نمونه ‌پژوهیِ خطبۀ 174 نهج البلاغه و نگاهی متمرکز به عناصر موثر در فهم حدیث، اعتبار آن را تحقیق کند و محتوایش را از نظر حدیثی و نیز از این منظر که متنی زبانی است بررسی نماید  تا مشخص شود برای این متن روایی، چگونه تعیین اعتبار می ‌شود و می ‌تواند ملاک عمل قرار گیرد تا بار دیگر در حوزۀ موضوعی خود، فرهنگ آفرین باشد.

Updating the Understanding of Hadith, Sample Study of Sermon 174 of Nahj Al-Balaghah

Islam is one of the textbased and revelationbased religions, and research on these two heritages of Thaqalayn is of particular importance because these two belong to human society and come from the heart of human culture. Also, they have created a culture. They can still be thoughtprovoking and culturecreating according to presentday needs if accompanied with scientific and uptodate expression. The study of hadith requires more attention due to doubts regarding its parts and the injuries done to it. Since ancient times, examining the document and the text are two elements of hadith critique. In addition to them, it is necessary to use the sciences that help the hadith and contemporary textual research methods to present their lifegiving concepts to more audiences. One of the influential Islamic texts in cultural thought is Nahj alBalaghah, which some have criticized it for being sent on a mission. The present study, to indicate how the validity of Nahj alBalaghah can be determined, how it can be used as a criterion, and how it can create a culture in different areas, investigates the validity of sermon 174 using some samples. It focuses on the practical elements in understanding this hadith and examines its content from the hadith and linguistic perspectives.