رهبری کارکنان سازمان بر اساس آموزه‌های علوی و اعتبار سنجی آن

رهبری به عنوان یکی از وظایف مدیریت و در زمره مهمترین مهارت ها یعنی مهارت انسانی، نقشی حیاتی در پویایی و بالندگی سازمان ها دارد. برای شیوه رهبری نظریه‌های فراوانی مطرح شده است. هدف این نوشتار پاسخ به این پرسش است که رهبری بر اساس آموزه‌های علوی چگونه است؟ با مراجعه به منابع اسلامی، دو دسته گزاره، مشخص می‌شود. دسته اول به صورت مطلق توصیه به نرمش و رفق می‌کند و دسته دوم علاوه بر نرمش، به شدت عمل نیز توصیه می‌نماید. مقتضای جمع بین دو دسته آن است که برای مدیران، اِعمال هر یک از نرمش و شدّت عمل ضروری است و بر اساس اصلی‌ترین گزاره دسته دوم، نرمش اصل است و اِعمال شدت، وابسته به موقعیّت است و تا مادامی که بتوان با نرمش و رفق، امور را به سامان رساند، نوبت به شدت عمل نمی‌رسد. استخراج شاخص های نرمش و مراتب شدت عمل برای پژوهش های بعدی پیشنهاد می شود. روش این پژوهش، آمیخته از اجتهاد حوزوی و میدانی است.

Leadership of Organization’s Employees based On Alawite Teachings

Leadership, as one of the management tasks and essential skills, namely human skills, has a vital role in organizations’ dynamism and growth. Many theories have been proposed for leadership style. The purpose of this article is to investigate the nature of leadership based on Alawite teachings. By referring to Islamic sources, two propositions are identified. The first group recommends flexibility and friendliness, and the second group, in addition to flexibility, also recommends intense action. The premise of the combination between the two categories is that the application of each of the flexibility and intensity of action is necessary for managers. According to the second category’s central proposition, flexibility is the principle, and intensity depends on the situation. As long as things can be done with flexibility and friendliness, there is no need for intense action. Further research is suggested for the extraction of flexibility and intensity of action indices. The method of this research is a mixture of theological and field ijtihad.