تبیین تئوری تربیتی واقع‌گرایانه امام علی علیه السلام مبتنی بر مکتوبات آیة الله دین پرور

حضرت علی علیه السلام به عنوان نمونه اعلای انسان تربیت شده یا انسان کامل از طریق ایجاد چرخش ارزشی و معرفتی در مبانی تربیتی زمان خود، رویکردی واقع گرایانه نسبت به تربیت در پیش گرفتند. ایشان از طریق ترسیم تصویری واقعی از ماهیت دنیا و سیر انسان در آن، توجه به واقعیت گریزناپذیر مرگ و نقش تربیتی آن و پرداختن به جایگاه مهارت های ارتباطی و شناختی برای متربیان، بنای تربیت را بر امور تجربه پذیر و واقعی، نه انتزاعی و آرمانی استوار کردند. آنچه از رویکرد تربیتی واقع گرایانه حضرت علی علیه السلام استنباط می شود این است که نظر به فضائل معرفتی و هنجارهای غیرمعرفتی بصورت توامان در امر تربیت ضروری است و از مسیر گفتمان اخلاقی و تربیتی، اولویت  فضایل فکری و تاثیر آن در فضائل عملی و نقش عواطف انسانی در این میان آشکار می گردد. این پژوهش با رویکرد توصیفی تحلیلی نگاشته شده است و هدف آن استنتاج رویکرد تربیتی واقع گرا از کلام حضرت علی j در گسترۀ مکتوبات آیة الله دین پرور، بعنوان نهج البلاغه پژوه معاصر است. استفاده از آثار آیة الله دین پرور به دلیل توجه موشکافانۀ ایشان به عمق و ظرافت های بیانی حضرت، باعث شده است اثبات واقع گرایی تربیتی با قرائن بیشتر و تبیین های عالمانه تری صورت گیرد.

Explaining the Realistic Educational Theory of Imam Ali (AS) based on the Writings of Ayatollah Din Parvar

The Imam Ali (AS), as a prototype of a trained human being or a perfect human being, took a realistic approach to education by creating a value and knowledge rotation in the educational foundations of his time. Amir alMu’minin (AS) established the education on experiential and real matters, not abstract and ideal ones. This establishment was done through drawing an accurate picture of the nature of the world and human life in it, paying attention to the inevitable reality of death and its educational role, and addressing the position of communication and cognitive skills for educators. Based on the realistic educational approach of Imam Ali (AS), the necessity of the presence of epistemological virtues and nonepistemological norms in education can be deduced from moral and scholarly discourse, the priority of intellectual integrity, and its effect on practical virtues and the role of human emotions. This research has been written with a descriptiveanalytical approach. Its purpose is to deduce a realistic educational approach from the words of Imam Ali (AS) in the scope of Ayatollah Din Parvar as a commentator and contemporary Nahj alBalaghah researcher. The use of his works due to his meticulous attention to the depth and delicacy of the Imam’s speech has led to the proof of educational realism with more evidence and wiser explanations.