ارزیابی ترجمه استاد موسوی گرمارودی از خطبه قاصعه نهج البلاغه بر اساس نظریه وینه و داربلینه

ترجمه استاد سید علی موسوی گرمارودی یکی از دقیق‌ترین ترجمه‌های فارسی نهج‌البلاغه است. استادگرمارودی سعی کرده با پیروی از قانون بهروز شدن زبان با وجود ترجمه‌هایی که از این کتاب به‌عمل آمده،ضمن بهره بردن ازقدیمی‌ترین فرهنگ‌ها، ترجمه‌ای جدید از نهج‌البلاغه ارائه دهد؛ تا با به‌کارگیری زبانی نو و فاخر، توانمندی‌های زبان فارسی را در ترجمه نمایان سازد. بی‌گمان وی در پی آشکار کردن جلوه‌های بی‌نظیر بلاغت این چشمه‌سار سخن شیوا نیز  بوده است. مقاله حاضر در صدد است این ترجمه را منطبق بر نظریه وینی و داربلنه مورد واکاوی قرار دهد و به‌صورت موردی به بررسی ترجمه خطبه قاصعه از نهج البلاغه بر پایه این نظریه بپردازد؛ تا در آن میزان به‌کارگیری و بسامد شیوه‌های هفت‌گانه این دو نظریه‌پرداز ترجمه را بسنجد. نتیجه نشان می‌دهد که استاد گرمارودی در این خطبه هم از مولفه‌های مستقیم وهم از غیر مستقیم بهره می‌گیرد و ترجمه او در مواقعی که از تکنیک‌های غیر مستقیم بهره می‌گیرد زبانی شیوا و خواندنی دارد و زمانی که از تکنیک‌های مستقیم بهره دارد تا حدی خوانایی خود را از دست می دهد اما در حالت غیر مستقیم امانت‌داری آن و معادل‌یابی‌های دقیق او قابل تامل است.

Evaluation of Garmaroodi’s Translation of Nahj al-Balagheh’s Sermon Qaseh based on Vinay and Darbelnet’s Theory

Seyyed Ali Mousavi Garmaroodi’s translation is one of the most accurate Persian translations of Nahj alBalaghah. Despite the old version translations of this book, Garmaroodi tried to follow the language updating rule. Therefore, using the antique dictionaries provided new translations of Nahj alBalaghah aims to show the capabilities of the Persian language in a new and glorious translation. Undoubtedly, he also sought to reveal the unique manifestations of eloquent rhetoric. The present article intends to analyze the translation of the Qaseh sermon from Nahj alBalaghah based on the theory of Viney Darbelent and measure the application and frequency of the heptathlon approaches of this theory. The result shows that in this sermon, Garmaroodi uses both direct and indirect components. His translation has an eloquent and readable language in indirect techniques, and its trusteeship and precise equations are noticeable, but while using direct methods, his translation partially losses its readability.