نقادی نظریه فخر رازی درباره رنج‌بودن لذات حسی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صیدی محمود ,پیش‌آهنگ محسن
|
|
منبع
|
نقد و نظر - 1396 - دوره : 22 - شماره : 4 - صفحه:110 -128
|
|
چکیده
|
مسئله لذت و رنج و ارتباط آن با سعادت حقیقی انسان از مباحث چالش‌برانگیز و دارای قدمت طولانی در تاریخ فلسفه است و فیلسوفان بزرگ اخلاق در تبیین حقیقت و نقش آنها در سعادت انسانی بسیار کوشیده‌اند. فخر رازی با تقسیم‌بندی لذات به دو قسم عقلانی و محسوس، لذات جسمانی را رنج بالذات دانسته و آنها را عامل دورشدن انسان از کمال و سعادت حقیقی می‌داند. نظریه فخر رازی در این زمینه با چالش‌های اساسی مواجه است که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به این موارد اشاره داشت: نقض‌شدن نظریه با موارد متعددی از لذات حسی، وجودی‌بودن لذات حسی و عدمی‌نبودن آنها، مقید‌بودن خیریت لذات حسی به رعایت حالت اعتدال، لذیذ‌بودن تکرار لذات حسی و غفلت از حقیقت وجودی لذات؛ یعنی تناسب و ملائمت با طبع انسانی.
|
|
کلیدواژه
|
فخر رازی، لذت، رنج، انسان، لذت عقلانی و لذت محسوس
|
|
آدرس
|
دانشگاه شاهد, ایران, دانشگاه ادیان و مذاهب, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mpf313@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|