امکان یا امتناع معاد جسمانی و ارتباط آن با ساختار زبان دین از دیدگاه ابن سینا
|
|
|
|
|
نویسنده
|
شادپور میثم ,کرد فیروزجائی یارعلی
|
منبع
|
نقد و نظر - 1396 - دوره : 22 - شماره : 1 - صفحه:64 -87
|
|
|
چکیده
|
معاد بهعنوان یکی از اصول و آموزههای دینی همواره دغدغه متفکران بوده است. ابن سینا بهعنوان فیلسوف مسلمان، معاد جسمانی را منقول و مقبول دینی میداند، ولی آنچه در تحلیلهای فلسفی برای او مساله است، امکان یا امتناع معاد جسمانی است. آرای ابن سینا در این زمینه، دستکم در ظاهر متناقض به نظر میرسد. این نوشتار بر آن است تا نشان دهد نظر نهایی ابن سینا این است که معاد جسمانی بهلحاظ عقلی محال است، ولی چون ادیان به هدایت عموم انسانها به سعادت و معاد روحانی موظفاند و عموم انسانها از درک حقیقت معاد روحانی عاجزند، در نتیجه پیامبران به اذن الهی معاد روحانی را به زبان تمثیلی و بهصورت معاد جسمانی توصیف کردهاند. البته تمثیلیبودن زبان دین بدین معنا نیست که خالی از حقیقت است، بلکه زبان تمثیلی دین برخوردار از حیثیّت رمزی است که اهل حکمت از آن باخبر میگردند.
|
کلیدواژه
|
ابن سینا، معاد، معاد جسمانی، معاد روحانی، زبان دین، تمثیل
|
آدرس
|
دانشجوی دکتری باقرالعلوم(ع), ایران, دانشجوی دکتری باقرالعلوم(ع), ایران
|
پست الکترونیکی
|
firouzjaei@bou.ac.ir
|
|
|
|
|