مغالطه طبیعت‌گرایانه از منظر جورج مور

هدف اصلی این مقاله بررسی و نقد دیدگاه جورج مور در مورد تعریف مفهوم «خوب» است. از نظر وی، وصف خوب به هیچ وصف دیگری قابل تحویل نیست. ‏به زعم مور مفهوم خوب یک مفهوم بسیط و از این‌رو تعریف‌ناپذیر است. مور افزون بر اینکه مفهوم خوب را تعریف‌ناپذیر ‌می‌داند، آن را یک کیفیت غیرطبیعی تلقی می‌کند. ‏وی هرگونه اندیشه‌ای را که خوب را با کیفیات طبیعی یکسان بداند، مخدوش دانسته و آن را مغالطه طبیعت‌گرایانه می‌شمارد. از این‌رو، بیان ‌می‌کند که خوب صفتی است که نه وجود دارد و نه ‌می‌تواند وجود داشته باشد، اما استدلال سوال گشودۀ مور در نهایت تباین مفهومی خوب و لذّت را ‌می‌رساند و این غیر از تباین مصداقی آنهاست. بیان مور هرگز این احتمال را نفی نمی‌کند که محکی خوبی و لذّت یک وصف باشد ـ نه دو وصف ـ که به دو اعتبار، این دو مفهوم از آن انتزاع گردد.

The Naturalistic Fallacy in Moore’s View

The main purpose of this paper is to examine Moore#039;s view regarding the indefinability of good: is good undefinable? On his view, the concept of good is not derivable of any other concept. Therefore quot;goodquot; is irreducible to other concepts. According to him, goodness is simple and undefinable. What is meant by definition? Among different definitions, Moore focuses on the most important sense thereof. In addition, Moore considers the quot;good,quot; as a non natural quality. He thinks that any effort to identify the good with other natural qualities is a fallacy. It is a naturalistic fallacy as he calls it. He supports his idea by the open question argument. In this paper we will argue that Moore#039;s argument shows at most that the meaning of good and pleasure, for example, are not the same. They are conceptually different but it does not preclude the supposition that they both refer to one and same property.