پاسخ به یک پرسش با دلوز: اندیشیدن به چه معناست؟

از اهداف پژوهش اینکه مسیر رسیدن به تعریف اندیشیدن را نزد دلوز روشن کند و تفاوت تعریف اندیشیدن نزد او را نسبت به تعاریفِ دیگر آشکار سازد. برای تحقق این اهداف، پرسش اصلی این است: اندیشیدنِ مسئله‌محور نزد دلوز چیست؟ برای پاسخ به این پرسش با روش توصیفی - تحلیلی، ابتدا انواع اندیشه و تصاویر آن در تاریخ فلسفه قبل دلوز معرفی می‌شود و در گام نهایی تعریف متفاوت اندیشیدن دلوز نسبت به تعاریف و تصاویر اندیشهٔ قبلی ارائه می‌گردد. اندیشیدن در فلسفه زمانی رخ می‌دهد که پیش‌فرض‌های اندیشهٔ جزمی با آشوب روبه‌رو می‌شود و جریان آن پیش‌فرض‌ها قطع می‌گردد. میدان مسئلۀ برآمده از دل آشوب، مفاهیمی را فرامی‌خواند. نااندیشیده شرط اندیشیدن است؛ از قلمرو بیرون می‌برد و قلمروگریزی را رقم می‌زند و با مفاهیم تازه، به زمین فلسفه و قلمرو فیلسوف بازمی‌گرداند. روند قلمروسازی، قلمروزدایی و بازقلمروگذاری برای اندیشیدن در فلسفه، جایگزین حرکت از مجهول به معلوم نزد منطقیان قدیم، و سطح منطقی بازشناخت نزد کانت شده است. تفکر افق‌محور، راه‌ورزانه و پرسش‌گرانه به ضرب نشانه در نظر هایدگر، برای اندیشیدن به زمین توجه داشته است. نیروی مسئله در قلمروگریزی و بازقلمروگذاری نزد دلوز به این بحث هایدگر می‌افزاید. اندیشیدن نزد دلوز، به تفاوت درونی با تفکر ریزوم‌ریخت ممکن می‌شود؛ ازاین‌رو اندیشیدن از امکان امر واقع، به خود امر واقع یا تجربۀ امر واقعی معطوف می‌شود.

a response to a question with deleuze: ‎what does it mean to think?‎

the goals of the research are to clarify the way to reach the definition of thinking according to deleuze. to reveal the difference in his definition of thinking compared to other definitions. to realize these goals, the following question is asked: what is problem-oriented thinking according to deleuze. with the descriptive-analytical method, the result is that, thinking in philosophy occurs when the presuppositions of dogmatic thought face chaos. the flow of those presuppositions is interrupted. this calls for new concepts. unthinkable is the condition of thinking; takes it out of the territory; constitutes deterritorialization. with new concepts, it returns to the territory of philosophy. the process of territorialization, deterritorialization, and reterritorialization for thinking in philosophy replaces the movement from the unknown to the known, and the logical level of recognizance is close to kant. horizon-oriented, path-oriented and questioning thinking has paid attention to the recalling of signs in heidegger’s view. the force of the problem of deterritorialisation and reterritorialization in deleuze adds to heidegger’s discussion. as a result, deleuze, by defining philosophy as a logic of multitude instead of a single and unique logic of being, changes thinking from the the possibility of fact into the fact itself.