عصر بی‌معنایی،‎ ‎معنا به مثابۀ تاثیر ‏(ارزیابی میزان معناداربودن گذشته و حال)‏

گزارهٔ «همه‌چیز بی‌معنا شده است» اسم رمز زندگی در زمان کنونی است. مبنای این قضاوت، مقایسه با گذشته است؛ زیرا تصور می‌شود گذشته بامعنا بود و زمان کنونی بی‌معناست. برای تبیین این مسئله، این پژوهش به روش تاریخی‌فلسفی، در پی پاسخ‌گویی به این پرسش است: آیا گذشته معنادار بود و زمان ما بی‌معنا شده است؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که گذشته معنادار بود؛ زیرا بشر با انبوهی از تجربه‌های معنادار مواجه می‌شد؛ اما اکنون بشر بر طبیعت سیطره یافته است و تغییر فصول و تعامل و تقابل با طبیعت تاثیر اندکی بر زندگی بشر دارد و گذر زمان بی‌معنا شده است. افزایش حق انتخاب انسان در همۀ عرصه‌های زندگی که نتیجهٔ پیشرفت‌های عصر جدید است، باعث شد بشر به‌ندرت تحت تاثیر چیزی قرار گیرد. ایجاد فرصت‌های بیشتر برای متفاوت به‌نظررسیدن، به افزایش متمایزها منجر شده و متمایزماندن را دشوار کرده است. ویرانی تجربه که نتیجهٔ روزمرگی و غلبهٔ تجربه‌های تدریجی بر تجربه‌های یک‌باره است، کارکرد تجربه را کاهش داده است. تقویت نقش عاملیت بشر که کاهش چالش‌های معناساز روزمره را همراه آورد و گسترش دنیای انسان و ادراکات وی به فراموشی زودهنگام منجر می‌شود. این تغییرات و دستاوردها زندگی را بی‌معنا کرده است، معنا به مثابۀ تاثیر.

the age of meaninglessness: meaning as effect (an assessment ‎of the meaningfulness of the past and present)‎

the proposition that everything has become meaningless serves as the code phrase for life in the contemporary era. this judgment is based on a comparison with the past, as it is assumed that the past was meaningful while the present age is devoid of meaning. to explore this issue, this study, adopting a historical-philosophical approach, seeks to answer the question: was the past meaningful, and has our era become meaningless? the findings indicate that the past was indeed meaningful, as human beings encountered a wealth of meaningful experiences. however, with humanity’s dominance over nature, the changing of seasons and interactions with the natural world now exert little influence on human life, rendering the passage of time meaningless. the expansion of individual choice in all aspects of life—an outcome of modern advancements—has made people less susceptible to being deeply affected by anything. the creation of more opportunities to appear different has led to an increase in distinctions, making sustained distinctiveness more challenging. the erosion of experience—resulting from the dominance of routine and the prevalence of gradual experiences over singular, impactful ones—has diminished its significance. moreover, the strengthening of human agency, which has reduced the everyday challenges that once generated meaning, and the expansion of human perception and the world itself, have contributed to the rapid forgetting of experiences. these transformations and achievements have rendered life meaningless—meaning understood as impact.