امکان زندگی معنادار در کلان‌شهرهای جدید با تاکید بر معماری مدرن

با سقوط تفکر پوزیتیویستی و اهمیت‌یافتن ارزش‌ها، بحث از معنای زندگی به‌عنوان موضوعی مستقل در فلسفه مطرح شده است؛ اما معنای زندگی همواره دغدغۀ روزمرۀ انسان بوده است. زندگی روزمرۀ انسان مدرن در کلان‌شهرها می‌گذرد و معنای زندگی برای او تحت‌تاثیر ساختارهای کلان‌شهر متحول می‌شود. بنابراین، جستجوی معنای زندگی مدرن باید چگونگی تاثیرپذیری انسان از ساختارهای کلان‌شهر را مورد توجه قرار دهد. در این مقاله به سراغ معماری، یکی از مولفه‌های مهم زندگی کلان‌شهری که چهرۀ ظاهری شهرها را به شدت تحت‌تاثیر قرار داده رفته‌ایم تا با بررسی تحولات و ویژگی‌های سه عنصر معماری یعنی خانه، خیابان و شیشه، به سوال «معماری مدرن دارای چه ویژگی‌هایی است و این ویژگی‌ها چگونه بر معنای زندگی تاثیر می‌گذارند؟» پاسخ دهیم. روش تحقیق منطبق بر روش کتابخانه‌ای و شیوۀ بحث، تحلیلی بوده است. یافته‌ها نشان دادند که عناصر معنایی ذیل هر مولفه، به‌غایت مشترک یا متعلق به نیای مشترکی هستند. به‌این‌ترتیب معلوم شد که معماری مدرن در کلان‌شهرها به طور کلی ویژگی‌های مشابهی دارد که چالش دربارۀ معنای زندگی را بیش از هر چیز معطوف به ازخودبیگانگی و شیءوارگی، تنهایی، درک سطحی و کم‌عمق، عدم آرامش و امنیت می‌کند.

The Possibility of Meaningful Life in Modern Metropolises with a focus on Modern Architecture

After the decline of positivism and the rise of values, the issue of the meaning of life found its way into philosophy as an independent problem. However, the meaning of life was a constant ordinary concern of man. Modern people often live in metropolises, and the meaning of life for them is affected by metropolitan structures. Accordingly, the pursuit of a meaning for the modern life should consider how humans are affected by such structures. In this paper, we turn to architecture as a major component of metropolitan life, which has tremendously transformed the appearance of cities. After an examination of developments and characteristics of three architectural elements—house, street, and glass—we grapple with the question: What characteristics does modern architecture have, and how do they affect the meaning of life? The method of our research is library and analytic. Our findings suggest that semantic elements of each component are extremely shared or belong to a shared ancestor. In this way, it turns out that modern architecture in metropolises tend to have similar properties, which direct challenges about the meaning of life at selfalienation, objectification, loneliness, superficiality, anxiety, and loss of safety.