حق آموزش و تربیت کودک در قوانین ایران و اسناد ‏حقوق‏‏ بشر

تربیت از ارکان مهم سعادت بشر است که خانواده در آن نقش بسیار ایفا می‏کند. سوال اساسی این است که حقوق و تکالیف والدین در تربیت کودک طبق نظام حقوقی ایران و اسناد حقوق‏بشر چه مصادیقی دارد؟ و از چه زمانی آغاز می‏شود؟ آیا والدین در انتخاب شیوه تربیت کودک خود آزادند؟ آیا آنان حق دارند در امر تربیت، از تنبیه و تادیب کودک استفاده کنند؟ بررسی حقوق ایران و اسناد حقوق‏بشر نشان می‏دهد که تربیت کودک به طور صریح از بعد تولد او آغاز می‏شود. پرورش جسمی و روانی و اخلاقی کودک، تامین امکانات مربوط به نگاهداری و تحصیلات اجباری، تربیت مذهبی و تنبیه کودک و نیز اطاعت کودک از والدین و احترام به ایشان، از حقوق و تکالیف والدین در این زمینه از منظر حقوق داخلی است. در اسناد حقوق‏بشر، تنبیه به منظور تربیت پذیرفته نمی‏شود و اطاعت کودک از والدین و احترام به ایشان با سکوت روبروست. در بحث تربیت مذهبی کودک نیز والدین تنها حق دارند آموزه‏های مذهبی مطابق معتقدات خویش را به کودک آموزش دهند. این مقاله به طور مختصر، حقوق و تکالیف مزبور را بررسی می‏کند.