ساز وکارهای حمایت از حق کودک بر آموزش در فقه امامیه، اسناد حقوق بشری و قانون اساسی

توجه به حقوق کودک به ­طور عام و حمایت از حق او بر آموزش به­ طور خاص، از اموری است که طی چند سال گذشته از جهت مباحث حقوق بشری و اسناد بین‌المللی و نیز قوانین داخلی، اهمیت خاصی پیدا کرده است. از طرف دیگر، شریعت اسلامی هم ‌نگاه ویژه‌ای به کودک و حق او بر آموزش دارد. این مقاله بر آن است که سازوکارهای حمایت از حق کودک بر آموزش را در فقه امامیه و اسناد حقوقی بررسی کند. برخی از مهمترین سازوکارهای فقهی در قالب حمایت اقتصادی، حمایت‌های روحی و حمایت‌های معنوی تعریف شده است. از نظر حقوقی الزام­های مختلفی بر دولت‌ها در قالب اسناد حقوق بشری و نیز تصویب قوانین مختلف داخلی شناخته شده است. رویکرد تطبیقی که نویسنده مقاله در پیش گرفته است، ثابت می­کند که حمایت از حق بر آموزش، در فقه امامیه به دلیل برخورداری از ضمانت اجرای داخلی و بین‌المللی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. این حق با توجه به مقدمات آن، از دوران انعقاد نطفه و حتی قبل از آن شروع می‌شود و بدین مناسبت وظایف مختلفی به­طور خاص بر عهده والدین قرار می­گیرد. همچنین دایره حق بر آموزش در فقه امامیه گسترده‌تر از آن است که در اسناد حقوق بشری مطرح شده است.