حریم خصوصی در مناسبات و روابط اعضای خانواده

محدوده ای از عقاید، احساسات، رفتارها و ویژگی های هر عضو خانواده که برای دیگر اعضا آشکار نباشد یا علی‌رغم آشکار بودن، از افشای آن راضی نباشد و در مقابل ورود و نظارت دیگر اعضا واکنش نشان دهد، حریم خصوصی تلقی می‌گردد؛ مانند حریم خلوت، حریم اطلاعات، حریم جنسی، حریم ارتباطات و حریم شخصیت. نگارنده در مقاله حاضر، دلایل عقلی، نقلی و فطری را برای اثبات حریم خصوصی در روابط خانوادگی بیان می‌کند و با استناد به آیات، روایات و آرای فقها لزوم رعایت این حریم را بررسی می‌نماید. سپس با اشاره به حمایت‌های نظام حقوقی ایران از حریم خصوصی، ضرورت استخراج الزام‌های قانونی از الزام‌های اخلاقی را پیشنهاد می‌کند و ضمانت اجرای معنوی (چون پاداش دنیوی و اخروی) و ضمانت اجرای مادی (مانند جبران خسارت و حد و تعزیر) را مطرح می‌سازد.