قاعده «لکل قوم نکاح»

رابطۀ «زوجیت» یکی از وضعیت‌های بسیار مهم و تاثیرگذار در هر نظام حقوقی محسوب می‌شود که حقوق و تکالیف متعددی بر آن مترتب است. اما نظام‌های حقوقی در رابطه با شرایط و موانع ازدواجِ صحیح، اتفاق نظر ندارند. این اختلاف در قوانین موجب طرح این پرسش‌ اساسی ست: موضع حقوق اسلامی نسبت‌به ازدواج غیرمسلمانان چیست؟ آیا حقوق اسلامی صرفاً ازدواجی را صحیح قلمداد می‌کند که مطابق با موازین شرع اسلام منعقد شده است؟ درنتیجه ازدواج‌های اهل کتاب یا ازدواج‌های مطابق با قوانین نظام‌های حقوقی معاصر، باطل و بی‌اثر خواهد بود. نگارندگان در مقاله‌ حاضر به اثبات این مدعا خواهند پرداخت که در دکترین حقوق اسلامی، ازدواج غیرمسلمانان مشروط‌بر اینکه ازدواج ایشان مطابق‌با شریعت و قوانین خودشان، صحیح واقع شده باشد صحیح بوده و کلیه‌ آثار ازدواج صحیح، ازجمله برقراری رابطۀ توارث، طهارت ولد، حرمت خواستگاری از زوجۀ غیرمسلمانان و زنای محصنه قلمداد شدن زنای او، بر چنین ازدواج‌هایی مترتب خواهد شد و در این رابطه، فرقی میان ازدواج اهل کتاب یا ازدواج‌هایی که مطابق‌با نظام‌های حقوقی معاصر منعقد شده‌اند، وجود ندارد. نگارندگان ادعای خویش را ذیل قاعده‌ «لکل قوم نکاح» ارائه می‌کنند. مستند اصلی ایشان در اثبات این ادعا، روایات متعدد در منابع فقه شیعه، سیره‌ عقلا و برخی از آیات قرآن کریم است.

The Canon of for every nation is marriage

A &marriage& is one of the most important and effective status in Islamic law, which is the subject of many positive and obligatory rulings. Legal systems do not agree on the conditions of a valid marriage. The Islamic legal system, for example, recognizes a marriage that is essentially inconsistent with the standards of correct marriage in Christianity or the English legal system, and vice versa. This difference in law raises the question of what is the opinion of Islamic law regarding nonMuslim marriage? Does Islamic law merely consider a marriage to be valid only in accordance with Islamic norms, and does it consider that the marriage of nonMuslims, such as the People of the Book or the Buddhists, is void and ineffective? In this article, the author by relying on authentic narrations manners of wise men throughout history proves that in the doctrine of Islamic law, nonMuslim marriage is valid and has all the effects of marriage, provided that their marriage is valid in accordance with their own laws. In this regard, there is no difference between marriages of the People of the Book or marriages that are concluded in accordance with legal systems, such as the English legal system. The author presents this Shari’a ruling under the title of &the rule of all the people of marriage.&