قرارداد عدم تجارت

قرارداد عدم تجارت ، قراردادی است که در آن یک شخص توافق می نماید، به تجارت خاصی با شخص ثالثی که طرف این قرارداد نیست ، در آینده مشغول نگردد. تمام قراردادهای عدم تجارت . در صورت فقدان شرایط خاص توجیه کننده صحت آن ،‌بر خلاف نظم عمومی و اصل بیست وهشتم قانون اساسی و باطل است . قرارداد عدم تجارت ، در صورتی نافذ است که سه شرط در آن رعایت شده باشد . شرایط مذکور عبارتند از : عقلائی و متعارف بودن قرار داد ، یعنی قرارداد باید در موضوع ‌متعارف و حدود زمانی و مکانی آن از حد ضرورت عرفی حمایت ، تجاوز ننماید. باید منافع قراردادی قابل حمایت وجود داشته باشد . یعنی منافعی که قرارداد در پی حفظ آن است از رابطه قراردادی مابین طرفین ناشی شده باشد و شرط آخر این که قرارداد باید منافع جامعه را رعایت نماید، یعنی قرارداد مذکور نسبت به منافع جامعه مفید یا حداقل به آن آسیب وارد ننماید .