گذاری بر فلسفه ودانته از آغاز تا رامانوجه
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمودی ابوالفضل
|
منبع
|
نامه مفيد - 1381 - دوره : 8 - شماره : 34 - صفحه:25 -48
|
چکیده
|
اندیشه فلسفی هندی با سابقه ای بیش ازدو هزار سال در دو شاخه مکاتب آستکیه ( سنتی و یاراست کیش) و ناستیکه( غیر سنتی و یا ناراست کیش) ادامه یافته است. از میان مکاتب ششگانه سنتی، مهمترین آنها مکتب ودانته است. الهام بخش اصلی فیلسوفان ودانته متون اپنیشدی و دغدغه عمده آنها فهم ماهیت خدا، انسان، جهان مادی و ارتباط این سه با یکدیگر است. حکیمان اصلی ودانته در تفسیر این رابطه با هم وحدت نظر ندارندو همین امر، موجب پیدایش سه جریان فرعی در درون این مکتب شده است. مکتب ادوایته به رهبری شنکره، وحدت گرای تمام عیار و پرطرفدارترین مکتب فلسفی هند است. مکتب ویسیش ادوایته ، راه میانه را برگزیده و رامانوجه شخصیت برجسته آن است و مکتب دوایته به رهبری مدهوه، که از آن دو متاخر تر و کاملا کثرت گرا است.
|
کلیدواژه
|
آتمن(Atman) ، برهمن(Brahman)، ودانته(Vedante) ، اپنیشد(Upnnisad) ، شنکره(Sankara)
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, واحد علوم و تحقیقات, ایران
|
|
|
|
|
|
|