صلاحیت انحصاری

منظور از صلاحیت انحصاری آن است که فقط مرجعی که دارای چنین صلاحیتی می‌باشد، می‌تواند به موضوعات داخل در صلاحیت انحصاری خود رسیدگی نماید. بحث صلاحیت انحصاری در رابطه با مراجع قضایی حقوقی مطرح می‌گردد. بنابراین، هدف از طرح قواعد صلاحیت انحصاری، کاربرد آن‌ها در رابطه با مراجع قضایی غیر حقوقی، مانند دادگاه‌های کیفری و یا مراجع غیر قضایی، مانند مراجع اداری نمی‌باشد. صلاحیت انحصاری از صلاحیت ذاتی نیز متفاوت می‌باشد. در واقع ممنوعیت ناشی از اعمال صلاحیت ذاتی محدود به مقطع طرح دعوا می‌باشد، اما پس از طی این مقطع، صلاحیت ذاتی مانع طرح دعوا به عنوان دفاع یا ایراد یا به صورت طاری نمی‌گردند. در واقع، دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی می‌تواند به دعاویی که به عنوان دفاع یا ایراد یا به صورت طاری مطرح می‌گردند رسیدگی نماید، هر چند که از لحاظ نوع مرجع در صلاحیت ذاتی آن نباشد، مگر آنکه این دعاوی در صلاحیت انحصاری مرجعی در همان صنف و درجه باشد