|
|
|
|
دربارۀ بیتی منسوب به لبیبی در فرهنگ‌ها
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
منصوری مجید
|
|
منبع
|
نامه فرهنگستان - 1403 - دوره : 23 - شماره : 2 - صفحه:105 -108
|
|
چکیده
|
در بیشترِ فرهنگ‌های کهن فارسی شاهدهای شعری بسیاری همراه با نام سرایندگان آن‌ها در ذیل واژه‌ها و ترکیب‌ها آمده‌است. این سنّت ارزشمند، افزون بر ارزش‌های لغوی، گاه سبب شده بیت‌هایی از دیوان‌های بربادرفتۀ شاعران کهن فارسی از دستبرد حوادث و فتنه‌های روزگار در امان مانَد و مانند گنجینه‌ای ارزشمند به دست ما برسد. لبیبی از شاعرانی است که در فرهنگ‌ها شاهدهای پُرشماری از شعرهای وی آورده شده‌است. در این پژوهش ضبط بیتی از او در فرهنگ‌ها را بررسی کرده‌ایم و کوشیده‌ایم بر پایۀ قرینه‌های درون‌متنی و برون‌متنی، پیشنهاد تازه‌ای برای تصحیح آن مطرح کنیم.
|
|
کلیدواژه
|
فرهنگ، شاهد، لبیبی، تصحیح
|
|
آدرس
|
دانشگاه اراک, دانشکدﮤ ادبیات و زبان‌های خارجی, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
majid.mansuri@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
a study of a verse attributed to labībī in persian lexicons
|
|
|
|
|
Authors
|
mansouri majid
|
|
Abstract
|
in many ancient persian lexicons, numerous verses are cited as examples under specific words and compounds, attributed to their respective poets. this valuable tradition, beyond its linguistic significance, has often preserved verses from lost collections of ancient persian poets, thus safeguarding them as a precious repository for us. labībī is one such poet whose verses are extensively quoted in lexicons. this study examines a verse attributed to him in lexicons and proposes a new textual edition based on both internal and external evidence.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|