ملاحظاتی پیرامون قرآن قدس بررسی تطبیقی ویژگی‌های زبانی ترجمۀ قرآن قدس با فارسی ‌میانه

ویژگی‌های زبانی ترجمۀ قرآن قدس نشان می‌دهد که این متن احتمالاً در محدودۀ سیستان نوشته شده‌است. گونۀ زبانی این متن اختلاف‌های بسیاری با فارسی ‌دری دارد. در حقیقت این گونۀ زبانی جز در مواردی همچون تحولات آوایی که خاص منطقه‌ای است که در آنجا به کتابت درآمده‌است، در باقی موارد شباهت بسیار با فارسی ‌میانه دارد. در این پژوهش به بررسی تطبیقی این ترجمۀ کهن با زبان فارسی ‌میانه پرداخته شده‌است. همچنین، کارکرد و شکل نوشتاری حروف اضافۀ «ب ، بی» و نیز قید «بی» با برابرهای فارسی میانۀ آنها سنجیده شده‌است. مطلب دیگری که مورد بررسی قرار گرفته‌است ضمایر مبهم و موصول و نیز حرف ربط است. همچنین، به ویژگی‌هایی از این متن توجه شده‌است که نشان از تاثیر فارسی ‌دری بر فارسی محلی مترجم دارد.

some notices about the persian translation of the quran of quds

the linguistic features of persian translation of the so-called quran quds show that it has been probably written in the region of sistan. its linguistic style strongly differs those found in early judeo persian texts. in fact this linguistic style resembles middle persian in many ways except in phonological transformations which are specific to the region in which it has been written. in the present article this old persian translation of quran is compared to middle persian language in functions and written form of propositions “بی‌ ب”, adverb “بی”. indefinite pronouns, relative pronouns, and conjunctions. also attention has been paid to some features of this text that show the influence of farsi-dari on the local persian of the translator. these include the use of “مگر” instead of “بی”.