تحلیلی معناشناختی از سرزمین مقدس عرفات

عرفات سرزمینی مقدس و از  نمادهای پیچیده حج است که در طول تاریخ، انسان های بی‌شماری با آن در ارتباط بوده و از معارف  بی پایانش بهره برده اند. این سرزمین مقدس، همواره با فراخواندن انسان ها به معارف و شناخت های ناب و توحیدیِ خود، مایه هدایت و آشنایی آنان با وظایف اصیل و ذاتی‌شان گردیده است. اما از آنجا که معارف و اندیشه های عرفات، ژرف و فناناپذیر است، بدیهی است که با گذشت زمان و رشد و شکوفایی اندیشه بشر، پیام ها و کارکردهای تازه تری می‌یابد. شناخت خود، دیگران (دوستان، همراهان، دشمنان و شیاطین)، جهان طبیعت و ماورا و مهم‌تر از همه، شناخت خداوند متعال، از جمله برجسته ترین کارکردها و معارف نمادین این سرزمین مقدس به شمار می رود که در کمال و دستیابی حج گزاران به قرب الهی، نقشی اساسی دارد که نیازمند تحلیل و بررسی است.   نوشتار حاضر با رویکردی ارتباطی، به معنا‌شناسی سرزمین مقدس عرفات، به عنوان یکی از نمادهای پیچیده حج پرداخته و کارکردها و جنبه‌های نمادین آن را به عنوان راهبردی شناختی برجسته کرده است.