راهکارهای تجربی ارتقای کارایی هیدرولیکی برکه‌های تثبیت در مقیاس آزمایشگاهی

در این تحقیق با بررسی عوامل تاثیرگذار بر عملکرد هیدرولیکی برکه های تثبیت در مقیاس آزمایشگاهی، راهکارهایی به‌منظور افزایش کیفیت فاضلاب خروجی ارایه شده است. بنابر نتایج به دست آمده، مقایسه هندسه سه نوع برکه نشان داد که زمان وقوع جریان میان بر در برکه تیغه‌گذاری شده، نسبت به برکه‌ای با ورودی چندراهه و تکراهه بیش از 115 دقیقه (در مدت زمان 5 ساعت) به تعویق افتاد. بنا بر نتایج آزمایش‌های ردیابی، استفاده از ورودی چندراهه در برکه و تیغه‌گذاری آن، به بهبود عملکرد هیدرولیکی انجامیده و جریان را به حالت آرمانی نزدیک کرد. میزان حجم موثر برکه در حالت تیغه‌گذاری شده، 75 تا 80 درصد و در برکه‌ای با ورودی چندراهه 60 درصد به دست آمد. تیغه‌گذاری برکه حدود 40درصد کارایی هیدرولیکی و بیش از 30درصد بازده بیولوژیکی را افزایش داد. با بررسی کارایی بیولوژیکی (زیستی) در شرایط بی‌هوازی، برکه تیغه‌گذاری شده و با ورودی چندراهه، به ترتیب، 72 و66 درصد cod ورودی را حذف کردند.