ارایه معادله‌ای جدید به‌منظور پیش‌بینی میزان جذب

هدف از این تحقیق، بررسی ریاضی تجمیع مدل‌های همدمای جذب در یک معادله 5 پارامتری است. این معادله‌ می‌تواند همدماهای لانگمویر، فرندلیچ، هیل، ردلیچ- پترسون، سیپس، تات، کوبله- کوریگان، خان و رادکه-پرازنیتز را در قالب یک معادله بیان کند. معادله یادشده، به کمک نرم‌افزارهای تحلیلی عددی رایج، با داده‌های تجربی برازش شده و نتایج به‌دست آمده با مقادیر مربوط به شکل ناخطی سایر همدماها مقایسه شده ‌است. برای یافتن بهترین همدما از جهت تطبیق بهتر با داده‌های تجربی، از روش‌های تحلیل خطا، همچون مجموع مربعات و ضریب همبستگی بهره گرفته شد. از میان داده‌های تجربی به کار رفته در این بررسی، بهترین نتایج مربوط به داده‌های آزمایش جذب آنیلین، فنل، متیلن آبی و کادمیم است؛ که نشان می‌دهد معادله یادشده، با داشتن کمترین مجموع مربعات خطا و بیشترین ضریب همبستگی، برای تطبیق نتایج تجربی معادله مناسبی است. نتایج به‌دست آمده افزایش تعداد پارامترهای یک معادله را در برازش بهتر داده‌های تجربی تایید می‌کند.