کاربرد نانو ذرات مغناطیس در حوزه‌های زیستی و غذایی

ذرات جاذب نانومغناطیس در ابعاد nm100-1 برای فرایند جداسازی مغناطیسی به‌کار می‌روند که آنها را بنابر خواص مغناطیسی‌شان، به گروه های: فرومغناطیسی، فری مغناطیسی، پاد فرومغناطیسی، دیامغناطیسی و پارامغناطیسی تقسیم بندی می کنند؛ که به علت برخورداری از نسبت سطح به حجم زیاد دارای انرژی فراوانی‌اند و به کاهش سطح انرژی خود گرایش دارند. در نتیجه، دارای ظرفیت زیاد بارالکتریکی و محدودیت پراکندگی‌اند. نانوذرات مغناطیسی به کمک روشهای مختلفی تولید می شوند که متداول ترین آن روش رسوب گذاری هم زمان است. این ذرات به پارامترهایی چون تغییرات ph ، دما، و قدرت یونی بسیار حساس اند و از طریق ترکیب با گروه های کربوکسیل، فسفات و سولفات پایدار می شوند. از این ذرات برای جداسازی بسپارها، زدودن مواد پرتوزا از فاضلاب ها، تصفیه آب های آشامیدنی، درمان سرطان، بی حرکت کردن آنزیم، خالص سازی پروتئین، بسته بندی مواد غذایی و تکنیک ردیابی استفاده می شود. کاربرد این ذرات بسیار ساده، از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه و فاقد خطرات جانبی است.