مدل‌سازی حلالیت دی اکسیدکربن در سیستم Pz-CO2-H2O

در این تحقیق یک مدل ترمودینامیکی بر اساس معادلات پیتزر و ویریال برای مدل‌سازی سیستم تعادلی پیپرازین – آب – دی اکسیدکربن ارایه شده است. این مدل بر اساس اصول حاکم بر الکترولیت‌ها شامل: موازنه جرم، موازنه بار، تعادل شیمیایی و تعادل فازی بنا نهاده شده است. در این مدل برای محاسبه ضرایب فعالیت اجزا در فاز مایع از تابع انرژی آزاد گیبس پیتزر و برای محاسبه ضرایب فوگاسیته اجزا در فاز گاز از معادله حالت ویریال استفاده شده است. معادلات حاصل از مدلسازی سیستم پیپرازین – آب – دی اکسیدکربن شامل مجموعه ای از معادلات خطی و ناخطی بوده که به طور همزمان با استفاده از روش دستگاه معادلات ناخطی نیوتن حل شده‌اند. نتایج حاصل از شبیه‌سازی با داده‌های تجربی محققین مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. متوسط خطای مطلق مدل برای 376 داده تجربی برابر 18/7 درصد بدست آمد. همچنین مقایسه نتایج مدل با نتایج مدل‌های مختلف ترمودینامیکی نشان داد که مدل ارایه شده دقت بالاتری برای پیش‌بینی انحلال دی اکسیدکربن نسبت به سایر مدل‌ها دارد.