بررسی پیشنهاد کشت ریزجلبک دونالیلاسالینا در دریاچه ارومیه با هدف تولید بتاکاروتن و کمک به بقای دریاچه

ریزجلبک ها گونه هایی بسیار مناسب برای تولید موادی گرانقیمت و مفیدفایده هستند که در صورت استفاده نکردن از آن ها، استفاده از روش های شیمیایی پیشنهاد می شود که معایب و مزایای خود را دارد. ریزجلبک دونالیلاسالینا به دلیل داشتن محیط کشت اختصاصی، تولید مواد گران‌قیمت از جمله کاروتنوییدها و موارد دیگر از معروف ترین نوع ریزجلبک ها به شمار می رود. پارامترهای گوناگونی بر نرخ رشد، چگالی سلولی ریزجلبک و همچنین میزان کاروتنویید تولیدی تاثیر می گذارد که با بهینه کردن این پارامترها، می توان به بهره‌وری مناسبی دست یافت. از دیگر مسایل مورد اهمیت در مورد کشت صنعتی ریزجلبک‌ها استفاده از محیط کشت مناسب برای تولید صنعتی مواد مورد نظر است. در این میان باید با توجه به نوع محیط کشت (بسته یا باز) و در نظر گرفتن مسایل اقتصادی و مزایا و معایب هر کدام، بهترین گزینه را انتخاب کرد. به طور مثال با انتخاب روش های مناسب و بررسی های اقتصادی می توان اقدام به رشد این ریزجلبک در دریاچه ارومیه کرد. لازم به ذکر است که به دلیل شرایط اقلیمی مناسب و بومی بودن این جلبک در این دریاچه، از یک طرف کشت صنعتی و تولید کاروتنوییدها و محصولات دیگر می-تواند سودآور باشد و از طرف دیگر پوشش ایجاد شده بر روی سطح دریاچه می تواند موجب کاهش میزان تبخیر از دریاچه و در نتیجه جلوگیری از خشکی بیشتر و بهبود این مشکل در سال های آتی گردد.