آبزدایی از ترکیبات آلی با استفاده‌ از غشای پلی وینیل الکل(PVA) در فرایند تراوش تبخیری

آبزدایی از ترکیبات آلی با استفاده از روش‌های مرسوم نظیر تقطیر، علاوه بر ایجاد محدودیت در دستیابی به خلوص بالا بویژه در صورت وجود نقطه‌ آزیوتروپ، بسیار انرژی بر است. فرایند غشایی تراوش تبخیری به لحاظ داشتن شرایط دمایی و فشاری مناسب و نیز نیاز به انرژی کمتر، از جذابیت بیشتری برخوردار است. ویژگی‌های منحصر بفرد غشا های پلی‌وینیل الکل ازجمله آبدوستی و مقاومت‌های مکانیکی و حرارتی مناسب، توجه بسیاری از محققان را در آبزدایی از ترکیبات آلی بوسیله این بسپار بخود جلب کرده است. ساخت غشاهای شبکه ترکیبی پلی وینیل الکل بصورت نامتقارن و نیز افزودن ترکیبات نانو ساختار به ماتریس بسپاری از جمله روش‌های نوین برای دستیابی به خواص مطلوب‌تر جداسازی در فرایند آبزدایی از ترکیبات آلی با استفاده از این بسپار می‌باشد. این مقاله به بررسی روند توسعه غشاهای پلی‌وینیل الکل در آبزدایی از ترکیبات آلی می‌پردازد.